Po raz pierwszy wieś Przytok wymieniana jest w roku 1408. Na przełomie XIV-XV wieku należała do Ulricha von Quass. Już w XIV wieku istniała własność dworska. Prawdopodobnie w tym czasie część ziemi we wsi należała do rodu von Rothenburg, którzy prowadzili spór graniczny z rodziną von Quass. Z tego rodu w XV wieku wymienia się Ulricha oraz Konrada von Quass. W 1426 roku zostali pojmani i straceni za rozboje. W 1471 roku wymieniany jest Heinze Schaff, który otrzymał wieś od księcia Jana I za pomoc w schwytaniu rycerzy-rozbójników. W XVI wieku kilka własności ziemskich. Część dóbr należała do Zabla von Burgsdorf wymieniony w 1503 roku. W 1513 roku z Przytoku pisał się Bernard von Zcabelsdorf. Do 1566 roku majątek należał do rodu von Burgsdorf. Za 10.000 talarów w 1566 roku sprzedają swoją część Fabianowi i Mikołajowi von Tschammer. W 1591 roku z powodu kłopotów finansowych Rudolf von Tschammer sprzedał wieś Joachimowi von Stentzsch. Rodzina von Stentzsch posiadała Przytok do XIX wieku. Po śmierci ostatniego męskiego potomka z rodu von Stentzsch, Johanna Ernsta, dobra dziedziczy przybrana córka jego siostry- Frederike Konstanze Johanna z domu von Hessler. Po jej zamążpójściu w 1805 roku majątek przechodzi w ręce generała von Ryssel. Po śmierci generała majątek przechodzi w posiadanie spokrewnionego z nim Emila Kracher barona von Schwartzenfeld. W 1891 roku dobra kupuje Reinhard hrabia Finck von Finckenstein. Po jego śmierci w 1922 roku majątek przejmuje żona z córkami. Po śmierci Elizabeth Anny hrabiny Finck von Finckenstein w 1928 roku dobra na początku lat 30-tych zakupiło państwo i rozparcelowało majątek. Po 1945 roku od połowy lat 50-tych pałac użytkowany przez PGR oraz Związek Młodzieży Polskiej. Od początku lat 60-tych pałac przejęła na ośrodek kolonijny kopalnia „Bolesław Chrobry”, później od 1979 roku kopalnia „Wałbrzych”. Od 1980 roku pałac przeznaczono na Zakład Wychowawczy. Od 1896 roku po kilku latach nieużytkowania w pałacu utworzono Ośrodek Szkolno-Wychowawczy.
DWÓR
Z przekazów wiadomo o renesansowym dworze zbudowanym w latach 1596-97 przez Joachima von Stentsch, przy wykorzystaniu wcześniejszej budowli gotyckiej. Część gotycko-renesansowa dworu została rozebrana w 1895 roku, a dwór całkowicie rozebrany został w roku 1933. Usytuowany był na południowo-zachodnim skraju parku, w bezpośrednim sąsiedztwie folwarku.
PAŁAC
W latach 1864-67 Emil Kracher von Schwarzenfeld buduje na terenie parku nową wspaniałą neorenesansową rezydencję. Budowla murowana z cegły, piętrowa z parterowymi aneksami na przedłużeniu krótszych boków. Całość pokrywa dach czterospadowy. Elewacje posiadają bogaty wystrój architektoniczny. Portyk nakryty dwuspadowym daszkiem, otwiera się na trzy strony szerokimi arkadami. Elewacja ogrodowa posiada trójarkadową loggię ze smukłymi kolumnami. Wnętrza, szczególnie sale, sień i klatka schodowa posiadają bogaty wystrój architektoniczny. Otaczający park założony w 1792 roku przez rodzinę von Stentzsch.
WILLA