Wieś położona w gminie Chocianów powiatu polkowickiego. Wzmiankowana w 1286 roku. W 1345 roku dobra należały do księcia legnickiego Wacława I. Po nim dobra odziedziczył jego syn, książę Rupert I. Kolejno majątek należał do książąt Wacława II i Ludwika II księcia legnicko-brzeskiego. W 1436 roku dobra w rękach braci Krzysztofa i Mikołaja Dornheim. Od 1507 roku majątek posiadał Georg von Schellendorf a od 1518 roku Christoph von Schkopp(wg innych autorów rodzina von Schkopp posiadała majątek od 1506 do 1696 roku). W latach 1587-1613 dobra należały do rodziny von Nostitz. Kolejni właściciele to: Melchior von Schellendorf, rodzina von Stosch(1616-1668), von Roedern(1692-1766), von Wrbna(1715), von Tschammer(1720), Wilhelm Christoph Gottlob zu Dohna-Schlodien, Hermann zu Dohna-Schlodien(1876) i do 1935 roku Hans von Rittberg. Do 1945 roku siedziba kobiecej  służby pracy- Arbeitsdient.

Zamek

Wspomniany gród z zamkiem w 1286 rozbudowany w XV wieku oraz w XVI, XVII i XIX wieku. W trakcie działań wojennych częściowo uszkodzony. W pozostałych pomieszczeniach zamku-pałacu w latach 1945-1955 mieściła się szkoła. Od 1955 roku pozostaje nieużytkowany i popada w ruinę.

Wieś położona w gminie Rudna powiatu lubińskiego. Nazwa wsi wymieniona w 845 roku. W 1238 roku wzmiankowana miejscowość Hobena związana z nadaniem praw miejskich przez księcia Henryka Brodatego. Początkowo własność książęca. W latach 1303-1504należała do rodu von zu Dohna. Od 1504 roku przechodzi na własność Georga von Kottwitz(zm.1535). Kolejnym właścicielem dóbr został syn Georga, Sebastian von Kottwitz(zm.1566). Po śmierci Sebastiana właścicielem dóbr zostaje jego syn i Małgorzaty von Nostitz, Georg von Kottwitz(1549-1593). Po jego śmierci majątek dziedziczy jego syn, Leonhard von Kottwitz(1575-1630). Ostatnim posiadaczem Chobieni z rodu von Kottwitz był Leonhard junior(zm.1638). Dobra przejął Joahnn Georg von Seidlitz ożeniony z córką Leohnarda von Kottwitz seniora. Rodzina von Seidlitz posiadała dobra do 1692 roku, kiedy to drogą zakupu przechodzą w ręce hrabiego Johanna Carla Martina von Nostitz und Rheineck. W 1740 roku wieś nabył Georg Ludwig Conrad von Gessler, syn feldmarszałka Friedricha Leopolda von Gesslera(1688-1762). W 1759 roku sprzedają majątek Carlowi Sigismundowi von Gellhorn. W 1780 roku ponownie w posiadaniu baronów von Kottwitz. Kolejnym właścicielem zostaje Hofrat Cramer, posiadający majątek do 1812 roku. W 1830 roku majątek posiadał Liborius, który około 1841 lub 1842 sprzedał majątek baronowi von Kӧller.  W 1857 roku właścicielem był baron Ernst von Kӧller. Po 1860 roku dobra dziedziczy baron Waldemar von Kӧller. Przed 1894 roku majątek zakupił Gustav von Rauch. Kolejnym właścicielem była rodzina von Bredow a następnie wymienieni w 1902 roku Hans i Olga von Garczyński. W 1905 roku majątek zakupił hrabia Wolfgang von Saurma von und der zu Jeltsch. Od 1930 roku dobra posiadała spółka Deutsche Ostland G.m.b.H. Przed 1937 roku majątek został rozparcelowany.

Zamek

Zbudowany w pierwszej połowie XIV wieku, powiększony w latach 40-tych i 70-tych XVI wieku. Kolejna rozbudowa nastąpiła około w 1610 roku. Po pożarze w 1722 roku odbudowany w formie pałacu z rozbudową założenia. Kolejne prace budowlane przeprowadzono w 1759 i w 1905 roku oraz w 1933 roku. Po 1945 roku nie użytkowany, popadający w ruinę. Prace zabezpieczające w 1982 i w 1985 roku. Obecnie w rękach prywatnych. Obok park krajobrazowy oraz budynek gospodarczy folwarku.

Wieś położona w gminie Środa Śląska powiatu średzkiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1155 roku(Ciceuici). W 1336 roku siedział tu Witko von Schӧnfeld. W 1351 roku dobra zakupiła rodzina von Kreiselwitz. W 1590-1594 własność rodziny von Schliebitz(Schliewitz, Schlewitz). W latach 1618- 1638 odnotowana rodzina von Landskron. W 1650 roku własność rodziny von Engelhart. W XVII wieku siedziała tu rodzina von Bresen, wymarła. W 1742 roku majątek zakupił Hans Magnus von Schubert(Schuberth, Schubart), odnotowani w 1752 roku. W 1782 roku dobra w rękach siostrzeńca Hansa Magnusa, Johann Ernst Joachim von Elsner. Rodzina odnotowana w latach 1804-1809, 1854. W 1809 roku właścicielem był Ernst Franz Ludwig Friedrich von Elsner(1774-1831), bratanek Johanna Ernsta, syn generała Karla Friedricha(1739-1808). W 1831 roku dobra w rękach syna Ernsta Franza, Ernst Ferdinand Ludwig Sylwius Joachim von Elsner. Po jego śmierci majątek w posiadaniu jego córki, hrabiny Marie von Carmer, małżonki hrabiego Hansa Friedricha Ludwiga Wilhelma von Carmer(1827-1885). Kolejnym właścicielem około 1894 roku został syn Hansa Friedricha, hrabia Karl von Carmer(1861-1922). Po śmierci Karla opiekę nad małoletnimi synami i majątkiem sprawował Horst von Tettenborn. W 1928 roku dobra zakupiła Enriqueta von Lӧbbecke z Kościerzyc koło Brzegu i posiadała majątek w 1937 roku.

Pałac

Zbudowany w 1785 roku prawdopodobnie na fundamentach starszej budowli, przebudowana w latach 20-tych XX wieku. Spalony przez Rosjan w 1945 roku. Ostatecznie rozebrany przed 1960 roku. Po założeniu zachował się budynek bramny z bramą wjazdową, park krajobrazowy oraz resztki zabudowy gospodarczej.