Choć ślady osadnictwa są znacznie wcześniejsze, pierwsza wzmianka o miejscowości pojawia się w roku 1202, gdzie wymieniana jest jako gród kasztelański. W 1217 roku do Nowogrodu Henryk Brodaty sprowadza augustianów, którzy po 67 latach w roku 1284 przenoszą się do Żagania. Od XIV wieku należał do księstwa żagańskiego. Będąc miastem granicznym, nie rozwijał własnej samorządności, nie przeżył w swych dziejach znaczniejszego rozkwitu, prawdopodobnie z powodu wyprowadzenia się zakonników do Żagania. W 1310 roku jako właściciel zamku i części miejscowości wymieniany jest Dytryk von Seidlitz. Około 1329 roku zmiana właściciela miasta i zamku. Zostaje nim Ulryk von Pack, który w 1353 roku nadaje Nowogrodowi Bobrzańskiemu prawa miejskie. W 1340 roku Henryk von Biberstein żeni się z córką Ulryka von Packa i staje się dziedzicem majątku. Prawdopodobnie rodzina von Biberstein była dzierżawcą zamku i miasta, które pod koniec XIV wieku było w posiadaniu księcia Jana I, najstarszego syna Henryka VIII Wróbla. Kolejnymi właścicielami miasta i zamku była rodzina von Knobelsdorff w latach 1462-1473. Po nich Nowogród Bobrzański jest w rękach rodu von Promnitz. Za ich rządów na lewym brzegu Bobru w połowie XVI wieku powstaje nowe miasto- Krzystkowice. Od 1765 roku wchodzi w skład dóbr Erdmanna Heinricha Carla księcia von Schӧnaich-Carolath. Jego wnuk ożeniony był z księżniczką von Anhalt-Cӧthen, która w 1770 roku zrzekła się majątku na rzecz swojej siostry, księżniczki Sophie Wilhelmine hrabiny von Schӧnburg-Rochsburg. Od 1794 roku miasto i zamek w posiadaniu rodziny von Plӧtz. W XIX wieku częste zmiany właścicieli majątku z pałacem: od 1800 roku von Mellin, w 1808 roku baronowej von Blixen, z domu von Plessen, w 1815 roku Jan Bogumił Sturm, od 1840 von Uechtritz, od 1849 roku w posiadaniu rodziny Bote, od 1852 w rękach rodziny Burchardt, od 1852 von Wedell-Parlow– wymieniony Albert Otto zmarły w 1866 roku, Arthur zmarły w 1881 roku, Klemens urodzony w 1858 roku oraz Maria z domu Kracker von Schwartzenfeld urodzona w 1861 roku. Po 1907 w rękach rodziny Schnell, później część należała do Stegemann, od 1931 do 1940 roku do rodziny Jentzig z Iłowej. Jan Bogumił Sturm, który wykorzystując odkrycie gorących źródeł żelazno-siarczanych, zakłada kąpielisko dla chorych z chorobami reumatycznymi, co przyczynia się do rozwoju miasta. Po okresie dynamicznego rozwoju, następuje stagnacja ze spadkiem liczebności mieszkańców. Obecnie Nowogród Bobrzański jako miasto gminne położone jest w powiecie zielonogórskim.
ZAMEK
Na miejscu wzmiankowanego w 1202 roku grodu kasztelańskiego, książęta głogowscy budują zamek, wymieniany w dokumentach w 1310 roku. Przez książąt piastowskich zamek od połowy XIV wieku był oddawany w dzierżawę miejscowym możnowładcom. Wielokrotnie przebudowywany i wzmacniany. Na początku XV wieku znacznie przebudowany przez księcia Jana I. Mimo tego został zdobyty i splądrowany przez zbrojne oddziały husytów. Po odzyskaniu zamku, jego odbudowie, Jan I Żagański więzi w nim swoją żonę Scholastykę, która będzie przebywać na zamku do swojej śmierci w 1461 roku. W 1602 roku zamek traci funkcje obronne i zostaje przebudowany prawdopodobnie na pałac w stylu późnego renesansu. Kolejna przebudowa ma miejsce w roku 1794 za czasów rodziny von Plöss, którzy zburzyli stary zamek i na jego miejscu postawili nową siedzibę z zachowaniem podpiwniczonej wieży. W latach 1796-98 przebudowa i rozbudowa starego założenia, w którym ostatecznie zatarte zostały cechy zamku. Kolejna przebudowa zamku nastąpiła prawdopodobnie w drugiej połowie XIX wieku, kiedy jedno ze skrzydeł otrzymuje cechy neogotyku angielskiego. Pałac spalony i zburzony w 1945 roku. Pozostałością założenia jest brama wjazdowa oraz resztki parku.
PAŁAC
Zbudowany w 1794 roku, przebudowany częściowo w stylu neogotyku angielskiego. Zburzony w 1945 roku. Pozostałością po założeniu jest park przypałacowy i słupy bramne.
PAŁAC ERDMANNSHOF
WILLE
PAŁAC MYŚLIWSKI von Promnitz-NOWOGRÓD-KRZYSTKOWICE
