Wieś położona w gminie Dolice powiatu stargardzkiego. W 1241 roku w dokumentach klasztoru w Kołbaczu pojawia się rycerz Henricus de Mussezin a w 1268 roku w dokumentach kościoła mariackiego w Szczecinie mowa o Henricusie de Mussezin. Wieś stanowiła stare lenno rodu von Rambow. W 1490 roku Reimer von Scheningen ożenił się z wdową von Rambow i stał się właścicielem części wsi. Ród von Rambow wygasł. W 1520 roku książę pomorski Bogusław potwierdził lenno dla rodu von Schӧning. Część wsi należała do rodu von Morner. W 1713 roku tą część przejął Hans Heinrich von Schӧning, stając się właścicielem całej wsi. Na przełomie XVIII/XIX wieku wieś należała do starosty pyrzyckiego, Augusta Ernsta von Schӧning. Po jego śmierci w 1807 roku majątek trafił w ręce jego najstarszego syna, Augusta Petera Friedricha Sigmunda von Schӧning. Urodzony w 1780 roku, zmarł 16 listopada 1858 roku, nie pozostawiając męskiego dziedzica. Majątek odziedziczyli bratankowie, synowie Carla Christopha Georga Leopolda von Schӧning: Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar von Schӧning, urodzony w23 maja 1815 roku i August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, urodzony 31 października 1816 roku. W 1865 roku bezpotomnie zmarł starszy z braci, Carl August Wilhelm Ferdinand Colmar. Całość odziedziczył August Ernst Florentin Ludomillus Albert von Schӧning, bezżenny.
W pobliżu drogi na Morzyce stał pałac zburzony podczas II wojny światowej i rozebrany.
