Osada położona w gminie Choczewo powiatu wejherowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1379 roku. W miejscowości do XIX wieku było kilka działów własnościowych. W 1544 roku książę Barnim przekazuje miejscowość w lenno Jerzemu von Krockow. W latach 1551- 1803roku siedziała tu rodzina von Balge(Baluye, Balie, Balgen, Baline). W 1575 roku dobra we wsi posiadał major Ernst von Weiher. Rodzina von Weiher(Weyher, Weyherr, Weyer, Weiger, Weger) posiadała majątek do 1847. W XVIII wieku pojawiają się: rodzina von Mach(Machow)(1742, 1784-1803), von Chmieliński(Chmelinski, Chmelentzki, Chmelentz, Chelenz)(1742,1784-1803) oraz rodzina von Gostkowskich(Gustkowskich)(1742 -1800). We wsi nadal majątki posiadała rodzina von Krockow(1787-1805) i von Weyher. W 1784 roku we wsi wymieniono posiadaczy dóbr: Johann Ernst von Baluye kapitan Wilhelm Albrecht von Krockow i porucznik Ernst von Chmielinski. W 1804 roku część A i C wsi posiadał Adolf von Mach, B w posiadaniu porucznika von Gostkowskiego, D- do Karoline von Chmielinski, z domu von Sydow. W 1829 roku majątek posiadał też Benno von Weiher. W 1831 roku właścicielem został Eduard Anselm Heinrich von Zastrow, który połączył majątki w jeden. W 1834 roku należała do rodziny von Reck(Recken). Pojawia się też rodzina von Pirch(Pirche, Pierzchowski, Pirscha, Pyrsche, Pierskow, Pierschowa, Pyrsza). W 1847 roku majątek w rękach Hugo Oertlinga(Dertling), który sprzedał dobra niejakiemu Neste(Rette). W 1859 roku majątek zakupił Wilhelm Theodor von Koss. W 1884 roku majątek odziedziczył syn Wilhelma, Erlich von Koss. Od 1905 roku majątek w posiadaniu żony Erlicha. Ostatnim właścicielem dóbr gardkowickich był Hans-Joachim von Koss(ur. 1891r.). Po 1945 roku majątek przechodzi na własność Skarbu Państwa. Użytkownikiem została Stacja Hodowli Roślin w Żelaźnie. Pałac zaadoptowano na mieszkania dla pracowników. Od 1980 roku w rękach Jakuba Smólskiego.
W XVIII wieku mowa była o dwóch dworach, które zostały połączone w jeden w 1771 roku. Po zakupieniu majątku Wilhelm Theodor von Koss dokonał przebudowy założenia rezydencjonalnego. Około 1912 roku wybudowano nowy pałac.
