Miejscowość leżąca nad Bobrem, niegdyś ważny punkt strategiczny, wymieniana w roku 1329 kiedy to Henryk Żagański oddaje wieś w lenno Janowi Luksemburskiemu. Od 1378 roku Bobrowice z przyległymi ziemiami po podziale księstwa głogowskiego znajdują się w rękach księcia żagańskiego Henryka VI Starszego. Po jego śmierci w roku 1393 ziemie te przechodzą w posiadanie księcia Henryka VIII Wróbla. Po śmierci księcia ziemiami władali jego synowie: Jan I i książę Wacław. Od 1417 roku Bobrowice są w posiadaniu księcia Wacława. Po bezpotomnej śmierci Wacława w roku 1430 dobra po nim przejmuje książę Henryk IX. W roku 1429 książę śląski, Wacław oddaje w lenno zamek w Bobrowicach Ottonowi von Landsberg oraz Bartisch von Wesenberg(Bartoszowi von Wezenborg). Bartisch von Wesenberg wymieniony w 1454 roku jako właściciel miejscowego dworu. Czy byli współwłaścicielami tego nie wiadomo, częściej w literaturze wymieniany jest Otto von Landsberg, który w roku 1459 przekazuje zamek i ziemie księciu Henrykowi XI a ten z kolei przekazuje zamek rodzinie von Knobelsdorff. Posiadali majątek na terenie Bobrowic do 1775 roku. Przez następne kilkadziesiąt lat dochodzi do częstych zmian właścicieli. Już w 1469 roku jest w posiadaniu Macieja Korwina, który w roku 1479 za długi przekazuje zamek wraz ze wsią Barbarze Brandenburskiej, wdowie po Henryku XI oraz jej ojcu i braciom, elektorom brandenburskim. Dopiero po tzw. ugodzie kamienieckiej, po krótkim okresie posiadania tych ziem wraz z zamkiem przez Jana II Żagańskiego, stronnika Macieja Korwina, Jan II przekazuje je elektorom brandenburskim, w posiadaniu których ziemie te są do roku 1548. W latach 1482-84 zamek jako lenno jest w rękach hrabiego Eyttelfritza von Hohenzollern. W tym czasie jako właścicieli ziemskich w Bobrowicach wymienia się rodziny: von Storckwitz, von Salgast, von Tschirnitz, von Zweck, von Schlieben. Na początku XIX wieku majątek należał do rodziny von Rhaue, w 1825 roku do niejakiego Pana Kinzel. W 1870 roku dobra należały do rodziny von Lüderitz.
ZAMEK
W wiekach średnich znajdował się tutaj zamek, po którym obecnie nie ma śladu, wzmiankowany w dokumentach w 1429 i 1459 roku. Prawdopodobnie zamek książęcy, który został przekształcony na siedzibę rycerską, spalił się w czasie pożaru miasta w roku 1648. Obok zamku powstała osada piastowska będąca zalążkiem późniejszej miejscowości.
DWÓR
Prawdopodobnie w północno-wschodniej części wsi istniało założenie dworskie. Obecnie bez śladu po założeniu.
