Wieś położona w gminie Lubiszyn powiatu gorzowskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1243 roku, kiedy biskup lubuski nadał templariuszom prawo do dziesięciny we wsi Lubno. W 1262 roku wieś przechodzi z rąk templariuszy na rzecz Brandenburgii. Prof. E.Rymar uważa, że Lubno nie było nigdy w rękach templariuszy a informacja ta dotyczy wsi z okolic Dębna. W 1300 roku Lyvenowe jest własnością cystersów z Kołbacza. W 1337 roku Llibenow jest w posiadaniu synów Henninga von Wulkow oraz rodziny von Dornstedt(Dornstette). W 1355 roku potwierdzenie nadania własności Livenow na rzecz cystersów z Mironic. Już od 1460 roku, co zostało potwierdzone w liście lennym elektora Johanna z 1492 roku Lubno jest w posiadaniu rodu von Strutze vel Strausze vel Strausz czyli von Strauss, właścicieli dóbr Wojcieszyce i Różanki leżących w okolicach Gorzowa Wlkp, którą posiadali do 1617 roku. Około 1608 roku wymienia się braci Thomasa i Caspra von Strauss, właścicieli Lubna. W 1700 roku jest w posiadaniu rodu von Hanff(jednym z darczyńców na rzecz kościoła w 1725 roku był Friderich Hanff z Kostrzyna i Johanna Maria Hanff, z domu Viccius), by w 1740 przejść na własność rodziny von Beerfelde(Bӓrfelde). Prawdopodobnie Christian Wilhelm von Beerfelde(*1730-+04.04.1792), który odziedziczył majątek po swoim kuzynie, Hansie Christianie stawia barokowy dwór. W 1796 roku właścicielem Lubna jest Friedrich Wilhelm von Beerfelde(*09.09.1773-+17.08.1837), którego córka Clementine Luise Sophie(*17.09.1817-+14.11.1861) w roku 1840 wychodzi za mąż za porucznika Juliusa von Bassewitz(*08.11.1813-+08.07.1886), który w tym samym roku za 45000 talarów wykupił majątek żony. W 1850 roku majątek jego obejmował 9413 mórg ziemi w tym folwark Blumenthale(Kwiatkwowice) i Wiesenvorwerk. W latach 1865-1875 buduje pałac na kształt neogotyckiego zamku. W 1879 roku jego majątek obejmował 875,79ha gruntów. W 1889 roku Eberhard von Bassewitz(*07.08.1843-+20.12.1916), syn Juliusa, sprzedaje Lubno wraz z pałacem właścicielowi Stanowic, Karlowi Wilhelmowi Emilowi Rudolphowi Treichel(*27.05.1827-+1898). Ten z kolei wydzierżawił Lubno swojemu bratu, Georgowi, który wydzierżawia Lubno bratu Karolowi Wilhelmowi Viktorowi Treichel ożenionemu z baronową Anną Olgą Elisabeth von Bock. W 1896 roku majątek jego obejmował 876ha gruntów. W 1913 roku nobilitowany- otrzymał prawo używania von przed nazwiskiem. W 1914 roku majątek obejmował 873ha gruntów. Po nim majątek przejmuje jego syn, Hans-Carl Victor von Treichel(*13.08.1900-+07.03.1937), ożeniony z baronową Celiną Sarą Selmą Kamilą von Mirbach. W 1929 roku majątek Dr Hansa-Carla obejmował 875ha gruntów. Hans-Carl był członkiem NSDAP i gorąco popierał i wierzył w Adolfa Hitlera, będąc pod wpływem Ericha von dem Bach-Zelewskiego. Z inicjatywy von dem Bacha-Zelewskiego w 1932 roku doszło do wizyty Adolfa Hitlera w Lubnie. W 1937 roku Han-Carl umiera po operacji wyrostka robaczkowego, dzień po nim popełnia samobójstwo jego żona. Pozostawili trójkę dzieci: Gazelę Carmen (ur.1925), Marinę Celinę(ur. 1928) oraz Hansa Adolfa(ur. 1932r). Osierocone dzieci zamieszkały z siostrą matki Maimi von Mirbach w Poczdamie. Majątek rodzinny został sprzedany w 1939 roku przez prawnego opiekuna nieletnich von Treichel`ów, Ericha von dem Bach-Zelewskiego, późniejszego dowódca oddziałów SS skierowanych do tłumienia Powstania Warszawskiego. Po 1945 roku majątek przejęty przez PRL. W pałacu mieściły się biura gminy, później zaadoptowany na biura i mieszkania miejscowego PGR. Opuszczony w 1963. Obecnie w stanie postępującej ruiny.
PAŁAC
Pałac murowany, dwukondygnacyjny, z wysokimi schodkowymi szczytami, z prostokątną wieżą zwieńczoną bogatym krenelażem. Założony na rozbudowanym planie zarysowanego prostokątami wieloboku. Usytuowany w rozległym parku krajobrazowym założonym w XIX wieku, obecnie w ruinie.
2002r.
2018r.
DWÓR
W obrębie zabudowań folwarcznych w pobliżu założenia pałacowo-parkowego położony był dwór.
