Wieś położona w gminie Lubniewice powiatu sulęcińskiego. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1421 roku- wymieniana jako Glysen, Gleysen, w 1463 roku jako Glitzen, Gleyssen. W 1421 roku część gruntów we wsi należało do Margarete, wdowy po Nyschu(Nickelsie) Zymütz(Zynnitz). W 1461 roku we wsi trzy majątki rycerskie należące do: Othwicha, Czinnitza i Peeningka. W 1463 roku majątek gliśnieński należał do rodu von Waldow z Lubniewic. W 1463 roku wymienieni bracia Kasper i Hans von Waldow z Lubniewic. Rodzina von Waldow posiadała dobra we wsi do połowy XVIII wieku. Od 1488 roku na terenie wsi istniał drugi majątek należący do Georga von Sack, który w tym roku zakłada folwark. W 1499 roku jako właścicieli folwarku wymienia się synów Georga: Kaspara i Balzera von Sack. W 1510 roku majątek posiadał syn Georga, Balcer(Balzer), od którego dobra wykupił elektor brandenburski Joachim I Hohenzollern. W 1565 roku tą część wykupił von Waldow dołączając ją do już posiadanego majątku. Po śmierci Caspara von Waldow w 1565 roku wieś dziedziczą synowie, Hans i Christoph. Po Hansie dobra przejmują jego synowie: Caspar i Bastian, później wymienieni synowie Caspara w 1588 roku oraz synowie Christopha von Waldow w 1592 roku. W 1587 roku jednym z fundatorów kościoła był Christoff von Waldow z małżonką Margaretą, z domu von Loeben. W 1615 roku wymienia się fundatorów kościoła w Gliśnie: Bastiana von Waldow z Lubniewic i Glisna, Caspara von Waldow z Glisna i Myszęcina oraz Heinricha von Waldow z Glisna. Po podzieleniu części dóbr gliśnieńskich w roku 1682, część wsi należała do rodu von der Marwitz. W 1715 oraz wg spisu z 1718/19 roku 3 działy własnościowe należące: 1-szy do kapitana Davida Sebastiana von der Marwitz, 2-gi do majora Balthasara Dietricha von der Marwitz oraz jego małoletniego syna Friedricha Alberta Leopolda, 3-ci do Kaspara Adama von Waldow. W 1682 roku część majątku w rękach rodu von der Marwitz, która była właścicielem wsi w latach 1742-1753. Wraz z von Waldow była fundatorami kościoła: na płaszczu dzwonu odlanego w 1742 roku pojawiają się: kapitan piechoty David Sebastian von der Marwitz, kapitan piechoty Carl Adolph von Waldow i Wilhelm Ludewig von der Marwitz. Wg Hansa Ericha Kubach we wsi istniały trzy majątki szlacheckie: Oberhof(Wohnitz), Mittelhof i Wüstenhof. Po 1753 roku majątki scalone i ponownie w rękach rodu von Waldow. Podczas wojny siedmioletniej w 1758 roku w Gliśnie mieściła się kwatera głównodowodzącego wojsk rosyjskich, generała Wilhelma von Fenmor. Po wojnie siedmioletniej część gruntów należała do niejakiego Trossckei(von Troschke). W 1777 roku cały majątek zakupiony przez Gottloba von Troschke. W roku 1783 właścicielem Glisna zostaje prezydent kamery nowomarchijskiej Friedrich Wilhelm von Poser pochodzący ze starej szlachty śląskiej. Był budowniczym pałacu, który wzniesiono w 1793 roku. W 1804 roku majątek w rękach spadkobierców po F.W. von Poser. Później dość częste zmiany właścicieli. Po 1804 roku właścicielem majątku był kapitan Neumann, Johann Bernhard, później Dӧrmer. W 1818 roku za 141000 talarów Glisno zakupił żydowski kupiec z Berlina, Izrael Moses Henoch(*20.07.1770-+22.12.1844), twórca firmy taksówkowej w Berlinie, który założył obok pałacu uzdrowisko bardzo popularne w pierwszej połowie XIX wieku, a także rozbudował rezydencję o dwuosiowe człony. Jest również fundatorem kościoła w stylu klasycystycznym prawdopodobnie według projektu Schinkla(1837) oraz mauzoleum rodziny von der Marwitz(1837). Sam pałac adoptował na luksusowe kasyno z hotelem. W 1842 roku za 209500 talarów majątek zakupiła rodzina von Müller. W latach 1850-53 majątek Carla Friedricha von Müller obejmował 7070 akrów ziemi. W 1857 roku majątek posiada kapitan von Müller. W 1857 roku Glisno kupuje Hans Carl Otto von Wartenberg, który tworzy tu ordynację. Zlikwidował uzdrowisko, rozwinął gospodarstwo a także rozbudował rezydencję zmieniając przy okazji wystrój wnętrz. Prawdopodobnie za czasów tej rodziny powstało neogotyckie mauzoleum w południowo-zachodniej części parku z ich herbem w szczycie. Równolegle z budową pałacu powstał park krajobrazowy ze stawem oraz sztuczną ruiną. W skład majątku wchodziły 3 folwarki: Gehauenstein(Niemojewo)(folwark wzmiankowany już w 1572 roku), Helminenwalde(Ordzikowo)(założony w 1785 roku) oraz Posersfelde(Psieczyce). W 1879 roku jego majątek obejmował 304,50ha gruntów. W 1914 roku majątek obejmował 1798ha i należał do Hansa von Wartenberg. W 1929 roku majątek Hansa von Wartenberg obejmował 1810ha. Potomkowie Carla Otto von Wartenberg mieszkali w Gliśnie do końca lat 20-tych XX wieku.
ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY
Po 1945 roku pałac i gospodarstwo było w rękach PGR. W latach 60-tych pałac był w rękach Kaliskiej Wytwórni Pluszu i Aksamitu „Runex” z przeznaczeniem na ośrodek kolonijny. Wówczas przeprowadzono remont pałacu. Od 1978 roku pałac staje się własnością Wojewódzkiego Ośrodka Postępu Rolniczego. Obecnie mieści się w nim Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego. Od kilku lat organizowane są tam Targi Rolnicze(wiosną) lub „Jesień w Gliśnie”(we wrześniu). Organizowane są również plenery malarskie pod kierownictwem Anny Szymanek. Zespół pałacowy składający się z pałacu, parku ze sztuczną ruiną i oficyny. Pałac wzniesiony w 1793 roku, w stylu klasycystycznym, rozbudowany w 1830 roku i przebudowany w 1910 roku. Murowany, parterowy z użytkowym poddaszem. Założony na planie wydłużonego prostokąta, z owalną salą na osi. Wnętrze przebudowane w 1910 roku i w latach 1969-72. Z pierwotnego układu zachowała się tylko owalna sala balowa. Obok rozciąga się park liczący ok. 28 ha z ruinami mauzoleum rodu von der Marwitz i mauzoleum rodu von Wartenberg oraz romantycznymi ruinami mostu.
