Wieś położona w gminie Skwierzyna powiatu międzyrzeckiego. Stara wieś sięgająca swoimi początkami średniowiecza. Po raz pierwszy wzmiankowana dopiero w 1620 roku(Wojecz). Należały wtedy do rodziny Breza. W 1626 roku rodzina Brezów sprzedaje wieś Janowi z Kolna Prusimskiemu, żonatemu z Teresą Gajewską. Był synem Krzysztofa i Teresy z Grudzińskich. Prawdopodobnie już od 1783 roku wieś w posiadaniu rodziny Kwileckich z Kwilcza aczkolwiek dokument sprzedaży pochodzi z 1786 roku. Kupującym był Jan na Kwilczu Kwilecki, kasztelan biechowski, międzyrzecki i rogoziński, syn Łukasza i Barbary Lipskiej. W 1832 roku Kwileccy tracą prawo do majątku w Wiejcach i prawdopodobnie majątek wystawiony na licytacji zakupuje rodzina Gorayskich z Goraja. W 1841/42 jak wynika z korespondencji właścicielem Wiejc jest H.Glaeser. W 1848 roku jako właściciel Wiejc podany jest niejaki Koch-prawdopodobnie był dzierżawcą dóbr. W 1855 roku majątek posiada Wilhelm Georg von Jena-Kothen. W 1872 roku właścicielem dóbr jest Adolf Wollman, właściciel miejscowej huty szkła. Kolejnym właścicielem była rodzina von Rathenow. Pod koniec XIX wieku dobra zakupuje rodzina von Lӧbecke. W latach 1902-1904 majątek posiadał Raetzoll z Berlina. Przed pierwszą wojną światową majątek zakupiła rodzina von Benningsen. Posiadali dobra do 1945 roku. Po 1945 roku majątek przejął Skarb Państwa, w pałacu początkowo mieściła się szkoła, od 1958 roku Państwowy Dom Wczasów Dziecięcych im. J.Krasickiego. W 1969 roku pałac przekazany Wojskowym Zakładom Motoryzacyjnym Nr 3 w Głownie k. Łodzi. W 1995 roku pałac przejęty przez Zakłady Samochodwe”Jelcz” SA w Jelczu-Laskowicach i w tym samym roku sprzedane Włodzimierzowi Janowiczowi i jego spółce „Constructa Plus Sp. z o.o.” w Poznaniu. Obecnie właścicielem jest BAL-TUR Grupa Hotelowa z siedzibą w Sopocie.
W 2 połowie XIX wieku major von Jena-Kothen na terenach przylegających do wsi od strony południowo-zachodniej wybudował folwark oraz niewielki dwór z parkiem. Za Alexandra von Benningsen dwór zostaje rozbudowany, powiększony o dwa boczne ryzality, ujednolicono elewacje, a wnętrza zaadoptowano do nowych funkcji. Osiągnięto w ten sposób formę neobarokowego pałacu. W latach 30-tych XX wieku powiększono park oraz założenie folwarczne.
