BRODY/Pfoerten/

Po raz pierwszy miejscowość wymieniana jest w roku 1389(Foerten) oraz w latach 1439(Forten) i 1584(Pforten). W drugiej połowie XV wieku uzyskała prawa miejskie. Stanowiła własność wielu możnych rodów rycerskich. Z Leksykonu Johanna Heinricha Zedlera dowiadujemy się, że od 1200 do 1500 roku Brody należały do burgrabiów von Dohne. W 1500 roku zostały zakupione przez baronów von Biberstein, do których należały do 1656 roku. Ferdynand II von Biberstein(*1620-+1667), będąc ostatnim męskim przedstawicielem rodu von Biberstein linii Brody, po śmierci jedynej córki Evy Louise w 1651 roku, w 1656 roku zapisuje Brody Elisabeth von Ronow(*1623-+1683), żonie Johanna Albrechta(IV) Howory, barona von Krzinecky von Ronow. Była córką Johanna Wilhelma barona von Biberstein oraz ostatnim żyjącym przedstawicielem rodu von Biberstein linii Forst-Brody. W roku 1668 Brody nabył  Ulrich Hipparch hrabia von Promnitz, którego ojciec Siegmund Seifried von Promnitz w 1646 roku nabył dla syna prawa do miejscowości u elektora saksońskiego Johanna Georga I. Ulrich Hipparch hrabia von Promnitz przebudował dotychczasową rezydencję i w tym samym 1670 roku założył ogród. Urodzony w 1636 roku jako syn Siegmunda Seifrieda von Promnitz, pana na Żarach i Anny Margarethy von Putbus. Jako cesarski dowódca brał udział w kampanii przeciwko Turkom na Węgrzech w roku 1658. Ożeniony z Magdaleną Sidonią von Putbus miał z nią 12 dzieci. Jednym z nich był Julius, który w wieku siedmiu lat wyskoczył z najwyższej kondygnacji ówczesnego pałacu. Chłopcu nic się nie stało a na pamiątkę cudownego ocalenia w roku 1682, w północną ścianę pałacu wmurowano kamienną tabliczkę informującą o całym zdarzeniu, która znajduje się tam do dziś. Brody odziedziczył jego syn Anselm, będąc ich właścicielem do swojej bezpotomnej śmierci w 1726 roku. Był ostatnim przedstawicielem hrabiów von Promnitz linii brodzkiej. Od 1726  roku właścicielem został wysoki urzędnik królów polskich z rodu Wettinów, Christoph Heinrich hrabia von Watzdorf-Erdeborn(*1670-+1729), po nim dziedziczył jego syn Friedrich Karl. Za ich czasów dochodzi do przekształcenia ogrodu stworzonego przez rodzinę von Promnitz w park w stylu rokokowym. W roku 1740 właścicielem pałacu zostaje Heinrich hrabia von Brühl ,pierwszy minister króla polskiego i elektora saskiego Augusta III. Rodzina hrabiów von Brühl posiada majątek do 1945 roku. W 1839 roku właścicielem był Friedrich August hrabia von Brühl.

Biberstein (3)

Dohna von zu

Ronow

Promnitz (7)

Watzdorf

 

 

 

 

BRÜHLOWIE

von Bruhl

von Bruhl (2)

 

 

 

 

 

 Brühlowie herbu własnego, hrabiowie państwa rzymskiego od 1737 roku. Pochodząca z Turyngii szlachta niemiecka, której początki sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o rodzinie von Brühl pochodzi z 1344 roku, kiedy wymieniony został Henryk z Brühl, minister hrabiego von Hohenstein. Początki linii brodowskiej dał Henryk von Brühl zmarły w 1446 roku, właściciel Wenigen-Tennstedt. W Polsce pojawili się w XV wieku. W XVIII wieku rodzina podzieliła się na dwie linie- saksońską oraz pruską. Od 1909 roku część rodziny nosi nazwisko von Brühl-Renard. Twórcą najsławniejszej gałęzi linii pochodzącej z Bród był Henryk, syn Jana Maurycego von Brühla i Zofii von der Heyde, urodzony 13 sierpnia 1700 roku w Gangloffsoemmern w Turyngii. Za czasów Augusta II był paziem, później szambelanem, za czasów Augusta III został ministrem i najbardziej zaufanym człowiekiem na dworze króla. Ożeniony z Marią Anną von Kolowrath, w 1737 roku otrzymał od cesarza Karola VI tytuł hrabiowski. W czasie służby u Augusta III doszedł do znacznych bogactw. Po 1740 roku zakupuje znaczne dobra w Polsce jako szlachcic polski wywodzący się z Ocieskich z Ocieszyna herbu Jastrębiec. W 1752 roku otrzymał tytuł generała artylerii koronnej, który zrzekł się na rzecz syna w 1763. Umiera w Saksonii 28 października 1763 roku. Żona jego umiera w Warszawie 11 maja 1762 roku. Mieli córkę Amelię, która wyszła za mąż za Jerzego Wandalina Mniszcha, marszałka nadwornego koronnego oraz synów:

1. Fryderyka Alojzego/1739-1793/- trzykrotnie żonatego- pierwszą jego żoną była Marianna Klementyna Potocka, wojewodzianka kijowska, którą poślubił w 1760 roku. Po jej śmierci w roku 1779 , zaślubił w roku 1780 w Warszawie Mariannę z Potockich, cześnikową koronną, wdowę po Jerzym Sołłohubie, staroście ejszyskim. Zmarła ona w roku 1782, pochowana na Bielanach. Po raz trzeci zawarł związek małżeński z hrabianką Józefą Schaffgotsch, z której pozostawił jedynego syna, Fryderyka Augusta Wojciecha Jana Bogumiła.

2. Karola Adolfa

3. Henryka

4. Wojciecha

5. Jana Maurycego 

Brühlowie byli skoligaceni z polskimi rodami jak: Sapiehowie, Braniccy, Zamoyscy, Raczyńscy, Rzewuscy, Lubomirscy. Prawnuczka Marii Amalii von Brühl Mniszchowej- Eliza z Branickich, córka Róży Antoniowej z Potockich, w 1859 roku wyszła za mąż za Zygmunta hrabiego Krasińskiego, autora „Nie-Boskiej komedii”.

Brody- 25-lecie pożycia małżeńskiego hrabiostwa Bruhlów

Brody- 25-lecie pożycia małżeńskiego hrabiostwa Bruhlów2

WIEŻA RYCERSKA

Na terenie wsi znajdowała się wieża rycerska. Jej lokalizacja nie została dotychczas potwierdzona. Wg archeolog Ines Spazier Brody nie posiadały średniowiecznego założenia zamkowego. Otoczony fosą zamek, wielokrotnie wzmiankowany w XIV wieku miał wznosić się w pobliskich Jeziorach Dolnych(Nieder Jehser).

Brody brama wjazdowaBrody- brama wjazdowaBrody, lubuskie, brama wjazdowa319

 

 

ZESPÓŁ PAŁACOWO-PARKOWY

Zespół pałacowy składający się z pałacu, dwóch oficyn, bramy pałacowej, oranżerii oraz parku przebudowywano od 1741 do 1749 roku według projektu nadwornego architekta Augusta III, Jana Krzysztofa Knoueffela. Pałac podwyższono o jedną kondygnację, poszerzono skrzydło środkowe, zamurowano arkady, a dwuspadowy dach zastąpiono mansardowym. Zmodernizowano wnętrza, które otrzymały nowy wystrój architektoniczny. Po stronie przeciwległej do pałacu znajdował się tzw. „Pałacyk Marianny”, ustronna siedziba żony von Brühla, hrabiny Kołowrot-Krakowskiej. Była to swego czasu najokazalsza posiadłość nie tylko pod względem architektonicznym całego założenia, ale też zasobna w dzieła takich mistrzów jak Tycjan, Rubens czy Cranach. Właściciel pałacu jak i miejsce zasłynęł z posiadania w tamtym czasie największego i bodaj najpiękniejszego serwisu porcelanowego, wykonanego w Miśni na zlecenie hrabiego-„serwisu łabędziego”. Król pruski, Fryderyk II, żywiący antagonizm do hrabiego, w trakcie wojny siedmioletniej kazał zniszczyć pałace hrabiego, w tym także w Brodach. W 1758 roku pałac został spalony, a założenie ogrodowe zdewastowane. Po wojnie prowizorycznie zabezpieczony, doczekał się pełniejszej odbudowy w 1840 roku, której dokonał syn Alojzego, hrabia Fryderyk August von Brühl. Pełną rekonstrukcję pałacu przeprowadzono w latach 1919-1920. W 1945 roku zostaje podpalony przez wycofujące się wojska niemieckie. W latach 1961-64 został częściowo odbudowany i zabezpieczony. W 1998 roku pałac został zakupiony przez Dariusza Tymejczyka,”…polskiego górala z grecką przeszłością i kanadyjskim paszportem…”, który przedstawił świetliste plany „zagospodarowania” terenu włącznie z wyremontowaniem pałacu. Niestety, nie udało się spełnić deklarowanych założeń. Kolejna próba z kolejnym właścicielem również nie udana. Obecnie spółka z Gdańska rozpoczęła remont pałacu.  http://www.palacbrody.pl/.

OFICYNY

Brody-oficyna, lubuskie

348

359

360

 

 

 

 

PAŁAC

Brody k.Lubska

Brody1Brody 3Brody4Brody- widok palacu od strony parku

 

 

 

 

370

320

321

361

 

 

 

 

PAŁAC I PARK 

Brody, lubuskie6 Brody- pałacowe ogrody, lubuskie Brody-część jeziora i parku, lubuskie Brody-kosciol z droga w parku

 

 

 

376

383 388 393 397

 

 

 

 

ORANŻERIA

Brody-oranzeria, lubuskie

BRODY Z LOTU PTAKA

Brody- zalozenie z lotu ptaka

Brody-panorama wsi, lubuskie

Brody, lubuskie

Brody- widok z palacu

BRODOWSKIE WILLE

Brody 1903, lubuskie