HISTORIA WSI
Niewielka wieś leżąca w powiecie zielonogórskim w gminie Nowogród Bobrzański wymieniona została po raz pierwszy w roku 1295 a według innych źródeł w roku 1300. Prawdopodobnie w średniowieczu wieś podzielona na dwa majątki, a w XVII-XVIII wieku nawet na trzy własności rycerskie. W latach 1442-1551 część wsi należała do rodu von Rothenburg-Baltazar(1485), część wsi w 1457 była własnością książęcą, część w 1457 należy do Gabriela Lobtaw(dzierżawiona przez niego), w 1459 pojawia się rodzina von Niesemeuschel, w rękach której wieś pozostaje od 1551 do 1748 roku. Prawdopodobnie na terenie wsi nie było siedziby rycerskiej, która znajdowała się w pobliskim Bogaczowie. Po sprzedaży dóbr bogaczowskich w 1746 roku rodzinie von Lüttwitz dobra już od 1761 w posiadaniu rodziny von Haugwitz, od 1803 do 1804 roku w rękach rodu von Bomsdorff, od 1804 do 1819 roku w rękach von Wulffen. Kolejne częste zmiany właścicieli- w latach 1819-1842 w posiadaniu barona von Rheinbaben, w 1842-1866 von Sembach, w latach 1856 do 1877 w rękach Gustava von Nostitz-Wallwitz. Od 1877 roku do 1945 roku w rękach hrabiów von Srachwitz.
ZAMEK
Na zalesionym wzgórzu prawdopodobnie w XIII wieku znajdował się zamek, zbudowany przez Piastów Śląskich, prawdopodobnie przez Henryka Brodatego, fundatora miejscowego kościółka, obecnie w ruinie. Pozostałością po zamku jest grodzisko kształtu owalnego, którego część główną stanowi kopiec o wymiarach 20x30m i wysokości 3m. Całość otoczona podwójnymi wałami i podwójnym układem fos. Dostęp do wnętrza zamku znajdował się tylko od strony grobli. Od strony rzeki zamek był chroniony przez wysoką, stromą skarpę.
