HISTORIA MIASTA
Miasto położone w powiecie żagańskim. Założone przez księcia Przemka, syna księcia głogowskiego Konrada I w roku 1290. Pierwotnie osada dla drwali łużyckich. W latach 1295-1319 właścicielami Gozdnicy byli piastowscy książęta żagańscy ale władzę sprawowali margrabiowie brandenburscy/w formie zastawu/. Pierwsza wzmianka o miasteczku Freiwalde pochodzi z 1315 roku, kiedy rządy sprawował margrabia brandenburski Waldemar. Po jego śmierci miasto w rękach księcia Henryka I Jaworskiego, który przekazał je Ulrykowi von Pack z Żar. Po śmierci Ulryka von Pack/1355/ ziemię tę otrzymał Albrecht von Hackeborn. Po śmierci księcia Henryka I Jaworskiego w 1346 roku ziemia przewoska z Gozdnicą przeszła pod panowanie króla Czech- Jana. Od 1353 roku pod rządami Wettynów, ale już od 1364 roku cesarz Karol IV przekazał te ziemie w lenno księciu piastowskiemu świdnicko-jaworskiemu Bolkowi II. Od 1413 roku w rękach książąt żagańskich. W 1472 roku książę żagański Jan II sprzedaje księstwo saskim Wettinom, którzy posiadali Gozdnicę do 1549 roku. Przez kolejne 50 lat miasto było w rękach królów czeskich z rodu Habsburgów. W 1601 Gozdnica staje się własnością prywatną, kiedy w 1601 roku cesarz Rudolf II sprzedał ziemię przewoską wraz z Gozdnicą Heinrichowi Anzelmowi von Promnitz z Żar. Od tego czasu częste zmiany właścicieli: von Berge/1611-1627/, Georg Lehmann von Schaumburg/1627-1631/, von Rechenberg/1633-1684/, hrabia von Promnitz/1684-1795/, hrabia von Kospoth/1795-1883/, von Rothkirch-Trach/1883-1902/, Max Rüping/1902-1905/, hrabia von Kramska, hrabianka von Lüttichau/1905-1945/.
ZESPÓŁ FOLWARCZNY
W północno-wschodniej części miasta położony był zespół folwarczny. Po założeniu zachowały się budynki gospodarcze.
WILLE GOZDNICY
Willa Sturm`a
W 1837 roku Johann Gottfried Sturm zakupuje tereny starej cegielni. Już w XVII wieku glina z tych pokładów posłużyła na produkcję cegieł na budowę kościoła katolickiego. Powstały zakład Sturm`a wytwarzał szeroką gamę wyrobów ceramicznych. Szczególnie znanym produktem były dachówki, które pokryły dachy dworca w Lipsku, budynek konsulatu w Helsinkach czy dach na Górze Oliwnej w Jerozolimie.
2. Nieznana willa
