Wieś położona w gminie Międzylesie powiatu kłodzkiego. Początki Goworowa sięgają XIV wieku. Przez większość swoich dziejów wchodził w skład majątku w Międzylesiu. Na krótko w 1358 roku Goworów(Luterbach) wchodził w skład państewka śnielińskiego z siedzibą na zamku Szczerba należącego do rodu von Glubos(von Glaubitz). Od XIV wieku istniał w Goworowie dwór majątku sołecko-sędziowskiego. Po upadku państewka śnie lińskiego wchodził w skład dóbr międzyleskich. W 1479 roku był własnością G. von Bischofshein. W 1538 roku dobra międzyleskie w tym Goworów nabył von Tschirnhaus. W 1544 roku W. von Zampach und Pottenstein sprzedał wieś G.P.Mathes`owi. Górny dwór w tym czasie należał do niejakiego Neumann. Kolejnym właścicielem jest J. von Seidlitz. Po jego śmierci wdowa wyszła za mąż za L. von Pannwitz z Wambierzyc. W 1576 roku rodzina von Pannwitz sprzedała wieś A. Hauschild z Różanki, a ten w 1582 roku odsprzedał ją K. Schilling. W 1611 roku właścicielem wsi był L. Neumann a następnie E. Dreher von Drehers. W1649 roku dwór górny nabyła F. Leweneg, od której za 1600 guldenów odkupił M. Katzer. Rodzina Katzer posiadała dwór górny do 1785 roku. W 1653 roku wieś zakupił hrabia von Althann z Międzylesia. Wolne sołectwo czyli dwór górny w 1785 roku nabył J. K. Ludwig, bogaty mieszczanin z Międzylesia, pochodzący z Boboszowa. W 1825 roku od syna J.K.Ludwiga dwór górny nabył Franz Bӓrgel, chirurg z Międzylesia. W 1832 roku majątek zakupił radca handlowy Wiehard z Lubawki. Wolne sołectwa w tym czasie należało do kupca o nazwisku John. W 1905 roku rodzina Wiehard odsprzedała majątek z dworek hrabiemu von Althann. W 1929 roku zespół pałacowy zakupiło państwo pruskie i zaadoptowało założenie na sanatorium dla urzędników policji pruskiej. Po wojnie własność Skarbu Państwa. Początkowo w zespole mieścił się Ośrodek Leczniczo-Wypoczynkowy Związku Nauczycielstwa Polskiego, od 1948 roku Państwowy Dom Dziecka. Od 1989 roku własność prywatna należąca do Mieczysława Krzeptowskiego z Zakopanego.
DWÓR
wzniesiony w 1785 roku przez J.K.Ludwig, przebudowany w 1891 roku. Zbudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym. Zachowany portal wejściowy. Obok zabudowania gospodarcze: piętrowa oficyna i obora.
