Miejscowość położona w gminie Świerzno powiatu kamieńskiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1364 roku(Ripetze). Stare lenno rodu von Brockhüsen z Gostynia, Rybic i Sulikowa. W 1390 roku własność Davida von Brockhüsen(Brockhausen), właściciela Gostynia. W 1461 roku lenno Hansa von Brockhüsen. W XVIII wieku wieś podzielona na 3 majątki, w tym folwark Białobudź(Baldebus) wszystkie należące do rodziny von Brockhüsen. Majątek a w 1628 roku był w rękach Michela von Brockhüsen. W 1728 roku majątek należał do Antona Joachima a następnie odziedziczony przez jego młodszego brata, Matthiasa Georga von Brockhüsen. W 1757 roku majątek odziedziczyli synowie Matthiasa Georga: Anton Gerhard Adam oraz Gotthilf Joachim Georg a po podziale majątku z matką i siostrą w 1765 roku przypadł Gotthilfowi Joachimowi Georgowi von Brockhüsen. W 1799 roku własność syna Gotthilfa Joachima Georga, Gotthilfa Friedricha Erdmanna von Brockhüsen. W 1828 roku majątek posiadał Theodor Leo Aurel von Brockhüsen, zmarły w 1865 roku. Majątek b w 1628 roku należał do Thonniga/Thomasa von Brockhüsen. W 1726 roku po kapitanie Balthasarze Henningu von Brockhüsen majatek za 6000 talarów przejął jego najmłodszy syn, porucznik Joachim Georg von Brockhüsen. W 1776 roku 80-letni Joachim Georg przekazał majątek najmłodszemu z 4-ch synów, wówczas 30-letniemu porucznikowi Carlowi Ferdinandowi von Brockhüsen. Po jego śmierci majątek b odziedziczył jego syn, Friedrich Sigismund Ferdinand von Brockhüsen a w 1848 roku wnuk, Emil von Brockhüsen. Po 1862 roku wymienia się rodzinę von Plath(Platen). Od 1872 roku do 1945 roku dobra są własnością rodziny von Flemming. W 1910 roku majątek A liczył sobie 139 ha gruntów a majątek B 262 ha gruntów. Oba należały do Tama von Flemming. W 1929 roku majątek A liczył 130 ha gruntów a majątek B 591 ha gruntów. Oba nadal w posiadaniu Tama von Flemming.
Pozostałością po założeniu dworsko-folwarcznym są zdziczałe resztki parku.
