Wieś pochodząca prawdopodobnie z XIII wieku, położona w gminie Żary powiatu żarskiego. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1329 roku, gdzie Bieniów występuje pod nazwą „Benzyn” jako własność Seyfridiusa de Benym. Wielokrotnie wzmiankowana w kolejnych latach: 1350(Benyn), 1381(Benyen), 1476(Behenen), 1586(Behnaw). Wieś lenna dóbr żarskich. W połowie XIV wieku należała do Ulricha von Pack, który w 1347 roku podarował wieś Nicolausowi von Stewitz. W 1381 roku we wsi kilka działów własności, w tym: majątek należący dokościoła w Żarach, Jeschke`go Beme, Ulricha, Bertoldai Henschela von Zeschau, von Denkewitz, Friedricha von Wiedebach, obywateli żarskich- Schremmil i Nitsche. Jako lenno należała do wielu właścicieli: braci von Richter(1420), von Kro, Hansa von Richter i Agnes von Hocke(1434), Gregora von Ott(1455), Paula von Senkinpheyl(1455), Hansa von Zeschau(Czeschaw)(1460), Baltzera von Unwürde(Unwirde)(1461, 1463), Baccalaureusa Dittrich i Prop(b)st(1465), von Biberstein– w 1465 roku należała do Wenczla von Biberstein. W 1490 roku Hieronim von Biberstein przekazał w zastaw dobra żarskie książętom saskim. Później dzierżawiona przez: Otto von Knobelsdorff(1492-1509/12), Caspara von Unwürde(1494, 1508), von Wiedebach(1494), Hieronima von Biberstein(1512-1525), von Richter(1525-do XVIIw), von Knobelsdorff(1530, 1586), von Niesemeuschel(1570, 1586). połowy XVII wieku nadal wieś była w posiadaniu rodziny von Biberstein, by od roku 1645 przejść w ręce możnego rodu von Promnitz. Około 1745/50 pojawia się jako właściciel Tobias von Mӓrkisch. Pod koniec XVIII wieku Bieniów należał do państwa pruskiego.
DWÓR
Pierwsze wzmianki o dworskiej siedzibie w Bieniowie pochodzą z połowy XVIII wieku. Była to budowla założona na planie prostokąta, jednokondygnacyjna. Obecny dwór otrzymał formę w 1840 roku w czasie dokonanej przebudowy. Został wówczas podwyższony o jedną kondygnację i nakryty dachem czterospadowym. Kolejne przebudowy miały miejsce już po II wojnie światowej- w elewacji północnej wykuto otwór wejściowy oraz wzniesiono przybudówkę od strony południowej.
Po 1945 roku użytkowany przez miejscowy PGR. Obecnie jest własnością skarbu Państwa i przeznaczony na cele mieszkalne.
