Wieś ze średniowieczną metryką wzmiankowana po raz pierwszy w 1461 roku. W latach 1477-1731 Żubrów był własnością rodziny von Waldow z Lubniewic i Glisna. W 1731 roku wieś przechodzi na własność rodziny von Schӧning, a następnie hrabiego von Schmettau. Później dobra są własnością rodziny von Behr-Negendank, by dostać się w posiadanie rodziny Leese(1828). Kolejnym właścicielem jest rodzina von Rosenstiel(1857)- wymieniony Wilhelm von Rosenstiel. Na przełomie XIX i XX wieku dobra są w posiadaniu rodziny von Bonin. Do 1945 roku właścicielem dóbr jest rodzina von Bӧttinger– wymieniony Waldemar von Bӧttinger(ur. 1886).
PAŁAC
Co do powstania pałacu istnieją dwie daty: jedna podaje połowę XVII wieku(wg Helmigka), druga za datę powstania podaje okres po 1698 roku a przed 1714 rokiem. Bardziej prawdopodobna wydaje się druga wersja gdyż w 1700 roku właściciel tutejszego majątku, Balthasar Fridrich von Waldow zlecił budowę kościoła przy udziale von Schӧnning. Należy przypuszczać, że budowa pałacu wyprzedziła budowę kościoła lub nastąpiła wkrótce potem. Przebudowany w okresie lat 1760-1770, w której zmieniono częściowo układ pomieszczeń, wykonano nową klatkę schodową i sztukaterie stropów. Z okresu drugiej przebudowy, która miała miejsce w roku 1800 pochodzi stiukowa dekoracja stropów parterowej sali w północno-wschodnim narożniku i pomieszczenia na piętrze położonego w południowo-zachodnim narożniku oraz dekoracja elewacji. Około połowy XIX wieku obiekt otrzymał nowe tynki elewacyjne, a w końcu tegoż stulecia wymieniono część stolarki okiennej i drzwiowej. Po II wojnie światowej pałac do roku 1950 zajęty był przez wojska radzieckie, później polskie. Po 1950 roku pałac i zabudowania gospodarcze wchodziły w skład miejscowego PGR-u, później Lubniewickiego Kombinatu Rolnego jako Zakład Rolny Żubrów. Od początku lat 90-tych wchodzi w skład Agencji Rolnej Skarbu Państwa Oddział Terenowy w Gorzowie Wlkp. Od 1997 roku dzierżawione są przez Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe „JUMARK” z Kostrzyna. Obecnie własność prywatna. Barokowy pałac ze znamionami klasycyzmu. Murowany, dwukondygnacyjny, założony na planie prostokąta, z pozornymi ryzalitami bocznymi od strony północnej i środkowymi od południa. Elewacje dekorowane pionowymi pasami boniowań. Na osi fasady wejście z klatką schodową o kamiennej, tralkowej balustradzie. Dach czterospadowy, mansardowy. Z zabytkowego wystroju wnętrz zachowana jest reprezentacyjna klatka schodowa z okresu budowy, wykonana z dębu, zdobiona płasko rzeźbioną dekoracją, barokowe sztukaterie stropów i kominki z drugiej połowy XVIII wieku. Na południe od pałacu rozciąga się park typu krajobrazowego, założony zapewne w XVIII wieku.
