HISTORIA WSI
Wieś położona w gminie Wschowa powiatu wschowskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1424 roku(Dambowa Lanka), później wielokrotnie w latach: 1427(Dembowalanka), 1437(Dambowalanka), 1472(Dambrowa Lanka), 1473(Dambowa Ląka), 1503(Dambowaląka), 1510(Dabowalaka, Dambovalaka, Dębowa Ląka), 1531(Dembowa Ląka), 1554(Dąmbowalęka), 1556(Dembowa lenka Nadola), 1563(Dębowaląka),1564(Dembowa Lęka), 1566(Dembowaleka, Dembowalenka), 1579(Dambowa Lęka). Wieś rycerska. W 1424 roku wymieniony Nankier Kotwicz oraz Hincza Ossowski. W 1437 roku jako dziedzic wsi podany Marcin Chwalęta Ossowski. W 1472 roku część ziem we wsi posiadał Wojciech Górski z Góry koło Bnina, które później zamienił z Katarzyną z Jarocina. W 1503 roku jako posiadaczy gruntów w Dębowej Łęce podani są: Krzysztof Kotwicz Olbrachcicki z Olbrachcic, Mikołaj Ossowski z Osowej Sieni i Wincenty Sierpowski z Sierpowa. W 1509 roku Piotr Sierpowski(zapewne syn Wincentego) odsprzedaje swoją część Mikołajowi Ossowskiemu. Po śmierci Krzysztofa Kotwicz Olbrachcickiego(1524?1527?) dobra dziedziczą dzieci po pierwszej żonie, Zofii Trzebawskiej oraz Anna Bojanowska, druga żona. Po śmierci Krzysztofa Olbrachcickiego dobra po nim otrzymali również Bukowieccy. W 1529 roku Kasper Dłuski, podkomorzy wschowski kupuje od Szymona Bukowieckiego jego część w Dębowej Łęce. W 1531 roku toczył się spór pomiędzy Moraczewskimi, sukcesorami po zmarłym Wojciechu Olbrachcickim a Grudzińskimi, dziećmi Katarzyny Trzebawskiej. W 1534 roku Jerzy Oleski dał swoją część wsi braciom Janowi i Mikołajowi Oleskim. W XVI wieku wśród właścicieli wsi wymienia się rodzinę Ossowskich oraz Krzyckich. Wieś w XVI wieku podzielona była na część górną, środkową i dolną. Właścicielami części górnej i środkowej była rodzina Ossowskich, folwarku dolnego rodzina Krzyckich. W 1554 roku wymieniony Baltazar Ossowski, w 1556 Wolfgang Krzycki żonaty z Jadwigą Pogorzelską. W 1564 roku wieś należy do Bartłomieja i Jana Ossowskich oraz Ludwika Krzyckiego. W 1579 roku wymienieni: Dorota Ossowska i Mikołaj Krzycki. Na przełomie wieków XVII i XVIII dobra są w posiadaniu rodziny von Lucke und Kursko– wymieniony Siegismund Ladislaus von Lucke und Kursko urodzony 07.11.1700 roku w Dębowej Łęce. W roku 1724 jako właściciele wymieniana jest rodzina Pawłowskich, za czasów których istniały dwa dwory. Do 1752 roku w dużym dworze mieszkał Franciszek Koszucki. Po jego śmierci folwark z dworem zakupiła rodzina Łuków?(a może ponownie w posiadaniu rodziny von Lucke und Kursko) i w 1753 wybudowała nowy dwór. Od 1814 roku właścicielem wsi zostaje dyrektor generalny Ziemstwa Kredytowego w Poznaniu- Aleksander Brodowski. W 1845 roku na miejscu starego dwory stawia nowy pałac w typie willi włoskiej. W połowie XIX wieku dobra są własnością Otto von Waldow, który posiada również majątek w Osowej Sieni Dolnej. Od 1865 roku właścicielem wsi zostaje Johann F.E.Hofmann, a od 1881 roku Stüpnagel, który dokonuje przebudowy pałacu(projekt przebudowy łączy się z kręgiem berlińskiego architekta Stüllera). Do 1945 roku właścicielami wsi jest rodzina Lürmann. Od 1996 roku w rękach prywatnych.
Pałac położony w niewielkim parku wzniesiony na rzucie dwóch prostopadle zestawionych czworoboków, z dominującą czterokondygnacyjną wieżą w południowo-wschodnim narożniku. Zbudowany z cegły, podpiwniczony, kryty dachem dwuspadowym.
W czasie wojny północnej między Dębową Łęką a Osową Sienią rozegrała się w 1706 roku bitwa, wygrana przez Szwedów.
