Wieś położona w gminie Długołęka powiatu wrocławskiego. Po raz pierwszy wzmiankowana w 1249 roku. Stare lenno rodu von Borschnitz. W 1458 siedział tu Czenko(Konrad) von Borschnitz a w 1479 Krzysztof von Borschnitz. W 1529 roku wymieniono braci: Tomasza, Jana, Stefana i Krzysztofa von Borschnitz. Pod koniec XVI wieku przez ślub Johanna von Frankenberg-Ludwigsdorf z Kathariną von Borschnitz, córką Fryderyka von Borschnitz z Borowej. Kolejnym właścicielem w 1600 roku była rodzina von Esslinger– wymieniony Mikołaj von Esslinger. W 1606 roku właścicielem wsi była rodzina von Vogt. W 1650 roku wieś posiadała rodzina von Schweinichen. Kolejnym właścicielem Borowej byli hrabiowie von Gfug, w latach 1690-1721. W 1713 roku wymienia się rodzinę von Sintzendorff, w 1715 roku rodzinę von Rӧdern(Rädern, Rӧder). W 1774 roku jako właścicieli jednego z majątków wymienia się rodzinę von Sandretzky un Sandraschütz. W 1730 roku dobra nabył hrabia Heinrich Friedrich von Logau und Altendorf. Przez małżeństwo hrabiny Julianny von Logau und Altendorf z hrabią Friedrichem Albrechtem von Schwerin w 1750 roku wieś przeszła w ręce hrabiów von Schwerin(1777). Posiadali majątek do 1945 roku. W 1780 roku majątek w posiadaniu generał majora hrabiego Friedricha August Carl Leopold von Schwerin(1750-1834). Żonaty był z hrabianką Luizą Fryderyką Wilhelminą von der Schulenburg(1767-1832). W 1782 roku otrzymał tytuł hrabiowski. W 1857 roku właścicielem był hrabia Leopold von Schwerin. W 1886 roku majątek posiadał hrabia Ludwig August Leopold von Schwerin. W 1894 roku dobra w rękach hrabiego Friedricha von Schwerin, w 1902-1921 hrabiego Waldemara von Schwerin, w 1930 roku hrabiego Felixa von Schwerin. W tym czasie majątek dzierżawił baron Theodor von Kessel. Ostatnim właścicielem dóbr w Borowej był hrabia Bruno von Schwerin, nieletni zamieszkały w Rzymie. W jego imieniu majątkiem administrował jego stryj i opiekun prawny hrabia Woldemar von Schwerin.
Pałac
Pałac zbudowany w latach 1770-1786 prawdopodobnie na fundamentach starszej budowli, przebudowany w latach 1905-1920 dodając dobudówkę i kwadratową wieżę. Pod koniec wojny pałac posłużył za składnicę dzieł sztuki, którą wyznaczył i urządził Günther Grundmann, konserwator Zabytków Prowincji Dolnośląskie. W 1945 roku żołnierze Armii Czerwonej zdewastowali wnętrza pałacu. Po wojnie majątek własnością Skarbu Państwa i pod zarządem PGR. Sam pałac w okresie późniejszym zaadoptowano na szkołę która funkcjonowała do 2005 roku. Od tego czasu w rękach prywatnych. Obok park krajobrazowy.
