WIELISŁAWICE /Wildenow/

Wieś położona w gminie Strzelce Krajeńskie powiatu strzelecko-drezdeneckiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1337 roku. Należała wtedy do rodu von Sanitz. W 1608 roku właścicielami wsi byli bracia Andreas, Kaspar i Otto von Sanitz. W 1672 roku Thomas von Sanitz zamienił swoją część z Christianem Heinrichem von Appelmann i Anne Eve von Wernicke. W 1682 roku jako właścicieli wymienia się: Bernda Friedricha, Thomasa Ehrenteicha i Heinricha von Sanitz. Pod koniec XVII wieku cały majątek przeszedł na własność rodziny Dietrich. W 1715 roku wymienia się wdowę oraz brata Johanna Friedricha Dietrich, który ożenił się potajemnie z bratową tracąc stanowisko duchownego w Myśliborzu. W 1745 roku właścicielem dóbr jest Ernst von Saudach, który w 1748 roku sprzedaje dobra kapitanowi Christophowi Ludwigowi baronowi von der Goltz. Kolejno dobra są w posiadaniu Antona Gottlieba barona von der Goltz, starosty powiatu strzeleckiego, a następnie jego brata, kapitana Johanna Christiana barona von der Goltz, który w 1802 roku sprzedał majątek Augustowi Theodorowi Eisenhardt z Berlina. Kolejnym właścicielem dóbr zostaje Heinrich Sigismund August von Langen(n). Zostaje adoptowany przez ostatniego męskiego potomka rodu von Steinkeller, Abrahama Ernsta, zmarłego w 03.10.1826 roku. Heinrich Sigismund August von Langen(n)-Steinkeller(24.02.1788-31.10.1867), ożeniony z Friederike von Kӧller, przyjął nazwisko Steinkeller do swojego i tworzy fideikomis z posiadanych majątków. Rodzina von Langenn-Steinkeller posiada dobra wielisławickie do 1945 roku. W 1879 roku majątek ich obejmował 913ha gruntów. W tym czasie właścicielem był Max von Langenn-Steinkeller, zmarły w 1894 roku. W 1896 roku majątek obejmował 979ha gruntów a administratorem dóbr był niejaki Kupka. W 1914 i w 1929 roku majątek obejmował 986ha gruntów i należał do porucznika Wernera von Langenn-Steinkeller, urodzonego w 1878 roku.

Wielisławice pow. Strzelce Kraj, lubuskie

wielislawice-pow-strzelce-kraj-lubuskie

wielislawice

 

 

 

 

DWÓR

Dwór zbudowany 1800 roku, a powiększony o oficynę i kuchnię w połowie XIX wieku, odnowiony w 1896 roku. Klasycystyczny, konstrukcji szachulcowej. Część starsza piętrowa, dobudówki parterowe. Zachowana klasycystyczna klatka schodowa. Położony w obrębie niewielkiego parku krajobrazowego z początku XIX wieku. Dwór do 1988 roku w ruinie. W 1989 roku zburzony i rozebrany.wielislawice-1938-lubuskie