PRZYCZYNA DOLNA /Nieder Pritschen/

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1210 roku. Wielokrotnie wymieniana w latach: 1345(Nowa Pricz), 1367(Novi Przyczyn), 1404(Przedczyn Inferior, Przetszyn Inferior, Przedczin Inferior), 1514(Priczina), 1514(Inferior Priczina), 1566(Inferior Przecznia)1579(Priczina Minor). Początkowo własność monarsza, później szlachecka. W XIV wieku wieś w rękach kilku rodów rycerskich. Część wsi w początkach XIV wieku należała do Macieja z Pannwitz(von Pannwitz) i jego żony, która później przeszła na własność króla polskiego Kazimierza Wielkiego. W 1345 roku król Kazimierz Wielki tę część wsi przekazał mieszczanom wschowskim. W 1367 roku Tammo von Schellendorf, syn Tammona sprzedał swoje dobra w Przyczynie Dolnej Güntherowi i Peterowi von Falkenhain, co zostało potwierdzone w dokumencie Kazimierza Wielkiego. W 1404 roku wieś należy do mieszczan wschowskich. Taki stan rzeczy trwał do 1793 roku. Prawdopodobnie na przełomie wieków XVIII/XIX pochodzący ze Wschowy radca Gottlieb Rohrmann(*1765-+1828) zakupił grunty w Przyczynie Dolnej. W 1841 roku właścicielem miejscowego majątku była rodzina Schmidt, posiadająca również dobra we wsi Przyczyna Górna i Olbrachcice. Prawdopodobnie pod koniec XIX wieku majątek rozparcelowano.