Wieś położona w gminie Kołbaskowo powiatu polickiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1280 roku, w którym książę Otto I nadał wieś cystersom z Kołbacza. W 1315 roku książę Otto I nadał wieś Johannowi von Wussow tak jak wcześniej Henningowi von Kurow. Wymarły ród von Kurow posiadał dobra we wsi przez ponad 300 lat. Z rodu von Wussow wymienia się: Petera von Wussow(1560), Lütke von Wussow(1560). Po śmierci Carla Heinricha von Wussow(XVIIw) dobra dziedziczy syn, kapitan Carl Heinrich von Wussow. Po jego śmierci w 1749 roku majątek odziedziczyli jego synowie, Philipp Otto Ludwig i Friedrich Wilhelm von Wussow. W 1766 roku od Philippa Otto Ludwiga von Wussow majątek wydzierżawia Carl Ludwig von Ingersleben. W 1774 roku majątek wydzierżawia na kolejne 25 lat Gustav Reinhold von Schmeling, dyrektor pruskiej Kamery Wojenno-Skarbowej. Od stycznia 1788 roku ponownie w rękach rodziny von Ingersleben ale już od kwietnia 1788 roku majątek dzierżawi porucznik Michael Ernst von Schwichow. W 1802 roku majątek przejął brat Michaela Ernsta, kapitan Johann Friedrich von Schwichow. Prawdopodobnie od ostatniego z rodu von Wussow na Kurowie(zmarłego w 1804 roku) majątek zakupił Carl Niemann. Od 1830 roku majątek posiada jego syn Carl Ehrenfried Niemann, a po jego śmierci w 1857 roku dobra przeszły na jego brata Adolfa Friedricha Niemann. W 1892 roku majątek jest w rękach rodziny Müller i należał do nich do 1945 roku. Ostatnim właścicielem majątku był porucznik Kurt Müller.
ZESPÓŁ DWORSKI
Założenie dworskie powstało w średniowieczu za czasów rodziny von Wussow. Rozbudowany w połowie XIX wieku. W drugiej połowie XIX wieku rodzina Neumann na miejscu starego dworu zbudowała nowy, dwukondygnacyjny na planie prostokąta. W 1947 roku zamieszkany przez Tadeusza i Halinę Łuczak. Rozebrany w 1961 roku. Z zespołu zachował się park krajobrazowy z XIX wieku oraz fragmenty dworu- kamienne fundamenty, fragment kolumn podtrzymujących taras ogrodowy. Z zabudowań folwarcznych ocalał magazyn z 1865 roku.
ZAMEK
Podobno na stromym wzgórzu miał znajdować się zamek rabusiów, napadających na kupców. Tak mówi legenda. Możliwe, że stary dwór posadowiony był na fundamentach zamku. Badań nigdy nie prowadzono.
