Wieś położona w gminie Borne Sulinowo powiatu szczecineckiego. W XVI wieku wieś należała do rodu von Wolde. Należała również do rodów: von Munchow i von Glasenapp. Stare lenno rodu von Zastrow. W 1628 roku siedział tu Gerdt von Zastrow. W 1756 roku dobra należały do 76-letniego generała-porucznika w stanie spoczynku Casimira Wediga von Zastrow oraz do 31-letniego kapitana w stanie spoczynku Andreasa Wediga von Zastrow. Andreas Wedig von Zastrow(1726-1795) żenił się trzykrotnie: 1-mo z Henriette Louise von der Goltz(1718-1751), 2-ndo z Charlotte Sophie Luise von der Goltz(1735-1757) i 3-tio z Wilhelmine Sabine Friederike von Blankensee(zm.1813). W 1804 roku dobra posiadał 40-letni syn Adreasa, Georg Friedrich Heinrich von Zastrow(1765-1841). Dwukrotnie żonaty: z Henriette von Flemming(1772-1822), z którą miał 10-cioro potomstwa: 6 córek(Sabine(1791-1792), Ulrike(ur.1793), po mężu von Glasenapp, Emilie(1796-1866) po mężu von Hertzberg, Adelaide(1797-1876) po mężu von Flemming, Elmire(1801-1827) po mężu von Mateuffel, Franzellete(1805-1877) po mężu von Manteuffel i 4 synów: Eduard(1794-zmarł w dzieciństwie), Theodor(1802-1866), Leopold(1802-zmarł w dzieciństwie), Eugen(1807-1877). Drugi raz ożenił się z Emilie Mielentz, z którą nie miał dzieci. W 1862 roku majątek posiadał Theodor von Zastrow. Ożenił się z Friederike Kӧppen(1816-1899), z którą miał trzech synów: Hermanna(ur.1844), Theodora(1845-1885) i Georga(1847-1866). W latach 20-tych XX wieku podział dóbr rycerskich na dwa majątki: A o powierzchni 193ha należący do Fritza Schweerdtfeger i B(Obergut) o powierzchni 252ha należący do Fritza Knuth. W 1939 roku majątek o areale 538ha posiadał Heinz-Jürgen i Erika Denning z domu Volckarts. Administratorem był Ernst Rosenow. Był to tzw. Obergut(majątek górny). Drugi z majątków o powierzchni 151ha należał do W. Schrӧdera.
Majątek górny(Obergut)-B
Dwór zniszczony pod koniec II wojny światowej. Zabudowania gospodarcze istniały jeszcze w 2012 roku, później rozebrane. Pozostały resztki parku krajobrazowego z początku XIX wieku.
Majątek A– położony był na południowym krańcu wsi.
