Wieś leżąca w gminie Dobiegniew powiatu strzelecko-drezdeneckiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1313 kiedy była własnością bierzwnickich cystersów. Później była własnością miasta Dobiegniew, by przejść w ręce zakonu krzyżackiego a następnie domu panującego. W XVII wieku majątek był w posiadaniu rodziny von Gramm. W latach 1802-13 należał do radcy Daniela Enderwitz. W tym czasie powstał na terenie majątku dwór, wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany w latach późniejszych. Od 1837 roku majątek zakupiony przez Johanna Gottlieba Grams(*25.03.1781-+05.01.1840), a po nim majątek dziedziczy jego syn August Grams(*15.06.1817-+06.05.1888), żonaty z Marią Lindemann. W 1879 roku majątek obejmował 500,07 ha gruntów. Właścicielami byli Fryderyk Wilhelm Heinrich Grams(*17.01.1863-+25.05,1906), oraz jego żona Luise von Grams, z domu Stubenrauch(*24.05.1863-+10.07.1945), którzy prowadzili rozbudowę dworu. Nie mieli dzieci. W 1896 roku majątek ich obejmował 600ha gruntów. W 1914 roku majątek o powierzchni 612ha należał do wdowy Luise von Grams z domu Stubenrauch. W 1929 roku dzierżawcą majątku był Kurt Zabel. W 1929 roku majątkiem o powierzchni 612ha zarządzała Luise Grams.
ZAŁOŻENIE DWORSKO-PARKOWE
Dwór znajduje się na terenie założenia folwarcznego wraz z parkiem krajobrazowym, na terenie którego znajdują się groby właścicieli. Dwór zbudowany na planie prostokąta, częściowo podpiwniczony, parterowy, pokryty dachem dwuspadowym-naczółkowym z sześcioma lukarnami po stronie północnej i dwoma po stronie południowej. Główne wejście znajduje się w elewacji północnej. Dodatkowe wejścia w elewacji północnej i bocznej. Z oryginalnego wyposażenia zachował korytarz z klatką schodową i reprezentacyjnym pomieszczeniem z kominkiem zawierającym w zwieńczeniu herb rodziny von Gramm. Z relacji mieszkańca dworu w 2016 roku nie ma już kominka z herbem, rodu von Gramm. Z lat 80-90-tych XIXw. pochodzi przybudówka poligonalna po stronie zachodniej(prawdopodobnie pełniła rolę kaplicy) jak również wystrój sieni przelotowej z klatką schodową. Po 1945 roku majątek był w posiadaniu spółdzielni rolniczej. Budynek dworu przeznaczono na mieszkania dla pracowników. Obecnie dwór w rękach dwóch rodzin z podziałem budynku na dwie części mieszkalne.
