Nacław /Natzlaff/

Nacław brama wjazdowaNacław brama I

 

 

 

 

 

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Polanów powiatu koszalińskiego. Od XV wieku wieś w rękach rodu von Glasenapp. W 1768 oraz 1770 roku od Franza von Glasenapp wieś zakupił major Boguslaw Lorenz von Lettow i jego rodzina von Blumenthal z Warcina. W 1853 roku przez małżeństwo z Nanny Luitgarde Constantine von Blumenthal, właścicielem Nacławia zostaje baron Karl von Senden. W 1874 roku jako właściciel jednego z folwarków  wymieniany był von Ritter. Ostatnim właścicielem majątku był generał Carl Otto von Senden.

Glasenap

Lettow

Blumenthal

Blumenthal hrabia

Nacław-pałac

PAŁAC

Pałac eklektyczny zbudowany dla rodziny von Senden w XIX wieku, gruntownie przebudowany i rozbudowany w latach 1914-17. Jest to budowla jednokondygnacyjna z dwukondygnacyjnym ryzalitem, zbudowana na planie prostokąta, podpiwniczona. Nakryty dachem mansardowym z wystawkami od południa zachodu. Obecnie własność prywatna. Pałac położony w parku założonym prawdopodobnie w XIX wieku. Ciekawostką okolicy jest ponad 200 letnia aleja bukowa z Jacinek do Nacławia.

Nacław pałacnaclaw-zachodniopomorskie

Nacław 1936, zachodniopomorskie

NAĆMIERZ /Natzmersdorf/

HISTORIA MIEJSCOWOŚCI

Miejscowość położona w gminie Resko powiatu łobeskiego. Była lennem rodu von Borcke. W 1469 roku wymieniana rodzina von Meseritz, W 1496 roku Henryk von Meseritz zakupił wieś od Hansa von Borcke. W 1564 roku właścicielem wsi nadal jest rodzina von Meseritz(wymarła w 1810 roku). Później jako właścicieli wymienia się rody: von Witten, von Somnitz, von Brӧcker, Granz, von Wachholz, von Rüchel. Na przełomie XVIII/XIX wieku dobra są własnością rodu von Brockhusen-wymieniony Anton Bogislav von Brockhusen(1804). Od połowy XIX wieku majątek w rękach rodziny Holtz, która posiada go do 1945 roku.

Borck 1

meseritz

Witten

Somnitz

brucker

Wachholtz

ruchel

Brockhausen

nacmierz-zachodniopomorskie

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

Dwór zbudowany w XVIII wieku, możliwe, że na fundamentach starszej budowli, przebudowany w II połowie XIX wieku przez rodzinę Holtz w stylu eklektycznym. Jest to budynek murowany, budowany na planie prostokąta, kryty dachem naczółkowym. Przy ścianie północnej kwadratowa wieża, kryta obecnie dachem namiotowym- w 1911 roku dach wieży płaski. Dwór położony w otoczeniu parku krajobrazowego.

nacmierz-1891-zachodniopomorskie

Nadarzyn /Billerbeck/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Pełczyce powiatu Choszczeńskiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. W XIV wieku była własnością rodu von Billerbeck, od której wieś wzięła nazwę. W 1430 roku wymienia się Barbarę von Billerbeck, urodzoną w Nadarzynie. Do połowy XVIII wieku była jeszcze w rękach rodziny von Billerbeck- wymienia się Balthasara Sigmunda oraz Balthasara von Billerbeck. Później dość częste zmiany właścicieli. W połowie XVIII wieku są w posiadaniu rodziny von Brederlow– wymieniony Christoph Friedrich von Brederlow(1687-1758). Ożeniony dwukrotnie z : 1. Sophie Louise von Arnim, 2.Gottliebe Sophie von der Goltz. Miał dwie córki. Dobra przez krótki okres czasu były w rękach wdowy, później wymienia się jako właścicieli majątku rodzinę von Lüskow a następnie von Flatow. Prawdopodobnie dobra nadarzyńskie zostały po 1767 roku zakupione przez kapitana Augusta Friedricha von Flatow, który w tymże roku sprzedał majątek w Malczewie kapitanowi von Billerbeck. W 1770 roku majątek posiada bogata stara pomorska rodzina von Manteuffel. Ale na krótko. Kolejnym właścicielem dóbr nadarzyńskich zostaje rodzina von Vormann. Casimir Friedrich Albrecht von Vormann(1751-1807), ożeniony z Kathariną von Waldow(1760-1818) z Mierzęcina, miał córkę Henriette Friederike(1787-1847), urodzoną w Nadarzynie, zamężną za Lupolda von Wedel, właściciela Rzeplina i Jarosławska. Zmarła w Stargardzie. Czy od 1818 roku właścicielem dóbr nadarzyńskich była rodzina Schulze, nie wiem, ale od 1842 roku jest już wymieniana jako właściciel majątku w Nadarzynie. W 1910 roku majątek należał do Augusta Schulze i liczył 656 ha ziemi. Dobra były w ich rękach do 1911 roku. W tym czasie zostają zakupione przez majora Karla Hoene, syna Georga, ożenionego z Helene Mathäus. Majątek liczył wtedy 655 ha gruntów, w tym 456 ziemi ornej. W 1943 roku do pałacu trafił zbiór książek z  Biblioteki Państwowej w Berlinie (Staatsbibliothek zu Berlin, dawniej Preußische Staatsbibliothek lub Königliche Bibliothek) w 222 skrzyniach w tym: “białe kruki”, rękopisy, portrety, itp. Po 1945 roku w rękach Skarbu Państwa. Na terenie majątku utworzono PGR z zaadoptowaniem pałacu na biura i mieszkania dla pracowników. Obecnie w rękach prywatnych. Serdeczne podziękowania dla Pana Damiana Wesołowskiego za poświęcony czas i możliwość zwiedzenia pałacu. 

Billerbeck

Brederlow

Lueskow

Flatow

Vormann

 

96010308157.jpg001.jpg001.jpg001.jpg001.jpg001.jp.jpg032

96010308157.jpg001.jpg001.jpg001.jpg001.jpg001.jp.jpg033


DSC_0217
DSC_0197DSC_0198DSC_0199DSC_0200DSC_0201DSC_0202DSC_0203DSC_0204DSC_0205DSC_0120DSC_0195

ZAŁOŻENIE PAŁACOWO-PARKOWE

Pierwsze wzmianki o zespole dworsko-folwarcznym pojawiają się w XVIII wieku. Prawdopodobnie za czasów rodziny von Billerbeck była już siedziba dworska na terenie majątku. Jakie były jej dzieje nie wiadomo. Czy obecny pałac powstał na fundamentach starszej budowli, możliwe. Zbudowany w 1902 roku przez Augusta Schulze w stylu neogotyku angielskiego. Wybudowany na planie litery T, dwukondygnacyjny, w całości podpiwniczony, pokryty niskim dwuspadowym dachem. We wnętrzu zachowana sala balowa, klatka schodowa, stolarka.

PIWNICE

DSC_0136

DSC_0191 DSC_0192 DSC_0193DSC_0122DSC_0121

PARTER 

DSC_0134

DSC_0123DSC_0126DSC_0127DSC_0128DSC_0129DSC_0140

DSC_0130DSC_0131DSC_0132DSC_0133

DSC_0141 DSC_0142 DSC_0144 DSC_0145 DSC_0147 DSC_0148 DSC_0146 DSC_0149 DSC_0164 DSC_0165DSC_0138

 

KLATKA SCHODOWA + SALA BALOWA

    DSC_0187DSC_0135DSC_0170DSC_0150DSC_0171DSC_0151

DSC_0188
DSC_0189DSC_0169DSC_0155DSC_0157DSC_0159DSC_0163DSC_0174

STRYCH

DSC_0184 DSC_0175 DSC_0176 DSC_0177 DSC_0179

FOLWARK

DSC_0116DSC_0117DSC_0118DSC_0119

Nadarzyn 1934, zachodniopomorskie

Natolewice /Natelfitz/

Wieś położona w gminie Płoty powiatu gryfickiego. Początki wsi sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z XIV wieku. Na początku XVIII wieku majątek w rękach Alexandra Friedricha von der Osten. Od 1740 roku dobra w posiadaniu majora Christopha Friedricha von Schladen. W 1756r właścicielem majątku jest rodzina von Lettow– wymieniany Georg Ulrich von Lettow, prawdopodobnie przez małżeństwo z Johanną Julianną Marią z domu von Schladen.  Od 1857 do końca II wojny światowej majątek w rękach rodziny Redes.

Pozostałością po zespole pałacowo-parkowym jest park naturalistyczny z XIX wieku. W parku naturalne jezioro, liczne gatunki drzew.

Screen Shot 003

NAWOJÓW ŁUŻYCKI /Sächsisch Haugsdorf/

Wieś położona w gminie Lubań powiatu lubańskiego. W 1406 roku wieś należała do Nicolausa Bocka von Gersdorf. W 1414 roku właścicielami wsi są Martin von Reinlin i Albrecht von Liedlau. W 1470 roku właścicielem wsi był Porzmanna von Salza. Od Nicolausa von Salza w 1503 roku połowę górnej i połowę dolnej części wsi zakupił magistrat Lubania. W 1549 roku majątek zakupił Nickel von Tschirnhaus ze Sławnikowic. Po nim dobra przechodzą na jego brata Friedricha von Tschirnhaus ożenionego z Anną von Kottwitz. Przekazują majątek synowi Hansowi Christianowi von Tschirnhaus, ożenionemu z Evą von Seherr. Zmarł 16.05.1575 roku. Od 1583 roku majątek odziedziczył jego syn Christoph Friedrich von Tschirnhaus. Dnia 11.06.1591 roku sprzedał wieś Siegmundowi von Gersdorf z See, który już w 1592 roku odsprzedał majątek Hansowi von Warnsdorf, przekształcając wieś we własność dziedziczną. Dwukrotnie żonaty:1. Z Sabiną von Schaffgotsch, 2. Anną von Zedlitz.  Syn z drugiego małżeństwa Hans Georg von Warnsdorf(*1584-+1655) ożeniony z Kathariną von Salza, po odziedziczeniu Nawojowa w 1629 roku sprzedał wieś Hansowi Hartwigowi von Nostitz. Żoną jego była Sabina von Warnsdorf z Pisarzowic. Zmarła 11.07.1667 roku. Po jej śmierci dobra przejęła córka Anna Sabina(+1677), żona Georga Friedricha von Hock z Osły. Wieś odziedziczył ich syn Georg Friedrich młodszy von Hock(*1656-+1723), ożeniony z Barbarą Sabiną baronówną von Hohberg z Prusic. Po nim dobra dziedziczy jego syn Otto Gottlob Leopold von Hock(*1689-+1731) ożeniony z Kathariną Marianne von Schkopp. Po jego śmierci dobra dziedziczy trójka dzieci, które w 1748 roku sprzedały wieś matce, ale po jej śmierci 15.04.1752 roku ponownie dobra odziedziczyły. Po spłaceniu rodzeństwa wieś stała się własnością Otto Gottloba von Hock(*1722), który 21.10.1756 roku sprzedał dobra swojej żonie Annie Eleonorze von Warnsdorf, by 20.07.1756 roku je od niej odkupić. Już 04.08.1756 roku sprzedaje dobra klasztorowi magdalenek z Lubania. Dobra stanowiły własność klasztoru do 1945 roku. Majątek był dzierżawiony. Po 1945 roku własność Skarbu Państwa. Majątek użytkowany przez PGR. Obecnie jedna część wyremontowana w latach 1966-68 na cele kościelne, stanowi własność parafii w Nowogrodźcu, druga Skarbu Państwa.

DWÓR

Zbudowany w latach 1570-71 przez Hansa Christopha von Tschirnhaus. W 1626 roku pożar dworu, w XVIII wieku został przebudowany i rozbudowany. Zbudowany na planie litery L, składający się z dwóch skrzydeł. Obecnie jedno od drogi użytkowane przez kościół, drugie nieużytkowane, popadające w ruinę. Dwukondygnacyjny, zbudowany z kamienia i cegły, częściowo podpiwniczony. Najciekawszą częścią dworu są dwukondygnacyjne krużganki, wsparte na parterze kolumnami toskańskimi. Pomiędzy kariatydami pola wypełnione 12 herbami rodów śląskich i łużyckich wg kolejności: von Hohberg, von Tschirnhaus, von Kottwitz, von Hermsdorf, von Seidlitz, von Konau, von Bock, von Reichenbach, von Seherr, von Liedlau, von Tschammer, von Nostitz.