BARNISŁAWICE /Balbitzow/

Osada leśna położona w gminie Golczewo powiatu kamieńskiego. Powstały folwark w 1749 roku składający się z leśniczówki i farmy owiec. Należał do rady miejskiej w  Golczewie.  Po odłączeniu się od macierzystego majątku w Golczewie utworzono samodzielny majątek o powierzchni 251 ha gruntów. W 1812 roku sprzedany niejakiemu Sperling, który sprzedał majątek rodzinie Gessler. Wg spisu właścicieli z 1862 roku własność Heinricha Augusta Friedricha Steffen, właściciela zamkowego majątku w Golczewie. W 1910 roku majątek państwowy liczący 248,75 ha gruntów a w 1928 roku 260 ha gruntów, w 1939 roku 300 ha.

Nic nie wiadomo czy na terenie znajdowała się siedziba dworska. Prawdopodobnie tak.

Nic nie wiadomo czy na terenie znajdowała się siedziba dworska. Prawdopodobnie tak.

BARNISŁAWIEC /Neu Barnimslow/

Nieistniejący dawny majątek ziemski położony w gminie Kołbaskowo powiatu  polickiego. W XIX wieku powstał majątek ziemski. W 1910 roku właścicielem majątku o powierzchni 235,12 ha gruntów był niejaki Barkusky. W 1928 roku właścicielem majątku o powierzchni 230 ha gruntów był Albert Teutschebein.

ZAŁOŻENIE DWORSKIE

 

Barnówko /Berneuchen/

HISTORIA WSI

Miejscowość położona w gminie Dębno powiatu myśliborskiego. Po raz pierwszy wymieniona w roku 1300 jako Nova Bernowe. W 1317 roku przywilejem margrabiego Waldemara otrzymuje prawa miejskie. W 1328 roku miasteczko jest w rękach rodziny von Wedel. Jako kolejnych właścicieli wymienia się rodzinę von Stegelitz. Od braci Henninga i Bertrama von Stegelitz w roku 1347 roku miasteczko zakupuje rodzina von Mörner. W 1349 roku jako współwłaścicieli miasteczka wymienia się Arnolda i Henninga von Uchtenhagen. W 1374 roku właścicielami miasteczka ponownie ród von Wedel. W 1441 roku Barnówko w rękach rodu von der Kuhmeise. W 1484 roku na krótko miejscowość nadana jako lenno rodzinie von dem Borne. Ponownie powraca do rodziny von der Kuhmeise w 1486 roku wraz ze wsiami Dyszno i Ostrowiec. W 1608 roku Barnówko traci prawa miejskie. W 1648 roku właścicielem wsi zostaje Hans Georg von dem Borne. Rodzina von dem Borne pozostaje właścicielem wsi do 1903 roku. Wymienia się: Gustava von dem Borne(1857), Georga von dem Borne(XXwiek) W 1884 roku córka Maxa, Louise Pauline von dem Borne wychodzi za mąż za Rudolpha von Viebahn. Ich potomkowie noszą nazwisko von Viebahn von dem Borne. Posiadają majątek do końca 1945 roku. Wymienia się Leberechta von Viebahn. Max von dem Borne jako pierwszy sprowadził raki pręgowane z Ameryki Północnej, które wypierają ze środowiska naturalnego inne raki/szlachetnego i błotnego/ ze względu na swoja odporność na niekorzystne warunki środowiska i choroby/jest nosicielem dżumy raczej/.

Wedel

Uchtenhagen

von dem Borne (2)

PAŁAC

W 1780 roku wybudowano pałac, wielokrotnie przebudowywany. Wcześniej założono park, w 1871 założono stawy rybne. Park o powierzchni 44 ha z czego stawy zajmowały 36 ha. W 1945 roku pałac ulega spaleniu.

Barnówko- pałac od strony parku Barnówko, pow. Myślibórz, zachodniopomorskie Barnówko-zachodniopomorskieBarnówko k. Gorzowa

ZAMEK

W XIV wieku w Barnówku istniał zamek, prawdopodobnie wybudowany za czasów ówczesnych właścicieli- rodziny von Wedel. Lokalizacja zamku nie jest znana.

Barnówko 1936, zachodnioppomorskie

BARONEN VORWERK

Opuszczona osada na północ od Korczycowa przy drodze wojewódzkiej 138. Położona w gminie Maszewo powiatu krośnieńskiego. Dawny folwark w 1914 i 1929 roku należący do Dr.jur. Friedricha Karbe z Berlina właściciela majątku w Korczycowie. W 1929 roku dzierżawcą majątku był Hans Karbe.

BARZKOWICE /Barskewitz/

Wieś położona w gminie Stargard powiatu stargardzkiego. Po raz pierwszy wymieniona w 1336 roku. W tym czasie lenno rodu von Güntersberg a na zamku zamieszkiwał Henning de Pansin. W XV wieku dobra w rękach rodu von Glasenapp. W 1474 roku Peter von Glasenapp wymienił wieś na inne dobra z zakonem joannitów. W roku 1493 od zakonu wieś odkupił Henryk von Borcke. W 1591 roku wieś w rękach Marii von Rahmel. Ponownie wieś jest w posiadaniu rodziny von Borcke– w 1628 roku wymieniany Matzke von Borcke, będąc lennem joannitów. W 1731 roku właścicielem dóbr była Anna Elżbieta Cantenius, żona Petera Izaaka von Forcad. Po śmierci Anny w 1765 roku dobra przechodzą na rodzinę von Forcad. W 1775 roku majątek otrzymała druga żona Petera Izaaka von Forcad, Katarzyna von Eickstedt. Po jej śmierci majątek przejął Fryderyk Wilhelm Sigismund von Aschersleben. W XVIII wieku wymienia się również jako właściciela majątku Carla Ferdinanda von Kalsow. W 1804 roku zmiana właściciela- został nim Fryderyk von Itzenplitz, później dobra dziedziczy syn- Peter Ludwig Fryderyk von Itzenplitz. Po nim majątek dziedziczy siostra Petera- Augusta Zofia hrabina von Meding i jej mąż August Fryderyk von Meding. Na początku XX wieku majątek jest w rękach Wolfganga Gans Edler zu Putlitz. Baronowie Gans Edler zu Putlitz byli właścicielami majątku do 1945 roku. Po 1945 roku dobra przejęte przez państwo polskie. Obecnie na terenie majątku mieści się Zachodniopomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego.

ZESPÓL PAŁACOWO PARKOWY

Barzkowice- pałacBarzkowice pow. Stargard Barzkowice, zachodniopomorskie1Barzkowice pow. Stargard szczeciński, zachodniopomorskieBarzkowice- na wsch. od Stargardu Szcz., ok. Pęzina

Barzkowice (1) Barzkowice (9) Barzkowice (8) Barzkowice (6) Barzkowice (10) Barzkowice (11)

W południowo-zachodniej części wsi położony jest zespól pałacowo-parkowo-folwarczny. Pałac zbudowany pod koniec XIX wieku na planie prostokąta, podpiwniczony, kryty dachem naczółkowym. W 1911 roku rozbudowany o werandę i piętro z przebudową wnętrz. Obok pałacu zabudowania folwarczne oraz park krajobrazowy o powierzchni 7,6 ha.

Exlibris z biblioteki pałacowej

 

 

Baszewice /Batzwitz/

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Gryfice powiatu gryfickiego. Miejscowość swoimi początkami sięga średniowiecza. W 1316 roku wieś posiadał Sifridus von Lode, rycerz księcia Warcisława IV. W roku 1370 Baszewice posiadła rodzina Helmich z Gryfic. Po niej wieś w posiadaniu rodziny von Mellin, po nich w rękach rodu von Eberstein. W XV wieku dochodzi do podziału wsi na dwa udziały szlacheckie i jeden kościelny. Część ziemi w rękach rodu von der Osten. W 1445 roku część ziem należących do rodziny Helmich przejął magistrat z Gryfic. W 1628 roku wzmiankowany Henning von Mellin jako właściciel majątku. W XVIII wieku wieś jest własnością rodziny von Plӧtz. W 1774 roku własność wdowy po majorze von Plӧz, Beaty Sophii, z domy von Blücher. W 1818 roku Leopold Carl Heinrich von Plӧz utworzył folwark Adolfshof-Grębocin, przenosząc tam całość majątku ziemskiego. W 1860 roku majątek zakupił Adolf von Thadden z Trzygłowia. Kolejnym właścicielem był Reinhold von Thadden. W 1870 roku za czasów rodziny von Thadden majątek obejmował 1692 ,mórg ziemia a w 1879 roku dobra obejmowały 432,03 ha gruntów. Od 1905 roku właścicielem majątku zostają baronowie Senfft von Pilsach. Wymienia się baronów Karla i Gerharda Senfft von Pilsach. Byli właścicielami wsi do 1945 roku.

Baszewice-dwór

Pozostałością po założeniu dworskim są resztki parku krajobrazowego. Dwór rozebrano po 1945 roku.

Baszków /Baschkow/

Baszków pow.Krotoszyn, wielkopolska

 

Baszków 1906r.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

HISTORIA WSI

Wieś położona w gminie Zduny powiatu krotoszyńskiego. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1395 roku. Była  w rękach Baszkowskich do początku XVI wieku. Później była własnością Zborowskich, po nich Sieniutów ze Zdun. Od 1664 roku w rękach Leszczyńskich. W 1696 roku Rafał Leszczyński przekazał wieś synowi Stanisławowi, który w 1738 roku sprzedał ją Sułkowskim. Antoni książę Sułkowski, wojewoda kaliski w 1791 roku sprzedał Baszków Maksymilianowi Mielżyńskiemu herbu Nowina, ożenionemu z Katarzyną z Czapskich. Kolejnym dziedzicem jest syn Aleksander, ożeniony z Katarzyną Potulicką, założycielką nowego założenia parkowego. W 1860 roku zadłużony majątek przechodzi w ręce książąt von Reuss/podobno książę wygrał Baszków w karty/. W 1913 roku Olgierd książę Czartoryski kupuje posiadłość, który zamieszkał tutaj z świeżo poślubioną Mechtyldą księżniczką von Habsburg. Majątek Czartoryscy posiadają do 1939 roku.

PAŁAC

W 1805 roku, prawdopodobnie na murach starszej budowli, Mikołaj Mielżyński buduje nową rezydencję. Pałac zbudowany na planie nieco wydłużonego prostokąta, murowany, podpiwniczony, dwukondygnacyjny nakryty czterospadowym dachem. W 1860 roku rozbudowany przez księcia von Reuss o północne skrzydło.

.  Jej dawny wygląd i ogólny wyraz zmieniła nieco rozbudowa przeprowadzona około 1860 roku, w czasie której dostawiono północne skrzydło, utrzymane w stylistyce tzw. kostiumu francuskiego. Z dawnego wystroju zachowała się dawna sala jadalna, reprezentacyjny westybul z kolistym salonem, dawna sypialnia z alkową. Obecnie Dom Pomocy Społecznej.

Wokół pałacu krajobrazowe założenie parkowe założone przez Katarzynę Potulicką-Mielżyńską, z siecią krętych alejek oraz dwoma, połączonymi ze sobą stawami.

HERBY WŁAŚCICIELI WSI

 

Baszkowscy herbu łodzia

Leszczyński cz.Pomian odm.herb jastrzebiec

 


Sułkowski Hrabia cz.Sulima odm.Mielżyński-Brudzewo hrabiaReuss książę

 

 

Batyń /Battin/

Wieś o średniowiecznej metryce, położona w gminie Rąbino powiatu świdwińskiego, należąca od XIV wieku do pomorskiego rodu von Podewils. Po raz pierwszy wymieniona w 1412 roku. W tym czasie zniszczona przez Krzyżaków ze Świdwina. W XVII wieku jako właściciel wymieniany był Anselm von Podewils. W roku 1756 roku właścicielem wsi był Edward von Podewils, pop nim jego syn Ludwig Christian, w 1776 był generał Friedrich Wilhelm von Podewils i jego żona Eleonora Carolina von Podewils, z domu von Wolsky. W 1843 roku majątek zakupił Otto Bogislav von Kleist. 10 lat później majątek C.J.Heysowi sprzedaje Antonette Friedrike von Kleist. Do majątku poza Batyniem należały dwa folwarki- Zbytki/Carlsruh/ i Dąbrówka/Klein Damerow/. W II połowie XIX wieku właścicielem wsi jest rodzina Hosemann z Berlina. Od 1892 roku właścicielem majątków został Franz Hosemann, W 1910 roku majątek jego obejmował 1092ha. W 1928 roku dobra należały do Ericha Hosemann i obejmowały 675ha. W latach 30-tych majątek w posiadaniu rodzin Hosemann i Ponatz, później majątek rozparcelowany.

Batyń pow. Białogard, zachodniopomorskie

Batyń koło Świdwina

ZESPÓŁ DWORSKO-FOLWARCZNY

We wsi ruina dworu wybudowanego w drugiej połowie XIX wieku przez rodzinę Hoselmann, przebudowanego pod koniec XIX i na początku XX wieku. Piętrowy, wybudowany na planie prostokąta, podpiwniczony, przykryty dachem czterospadowym. Otoczony resztkami zdziczałego parku.

BAWOROWA /Beerberg/

Dawniej samodzielna wieś, obecnie część miasta Leśna, położona w gminie Leśna powiatu lubańskiego. Podzielona była na część Górną i Dolną oraz Małą stanowiącą przysiółek Leśnej. W 1371 roku księżna Agnieszka nadała wieś w lenno Bernhardowi von Üchtritz. Umiera w 1406 roku. Dobra dziedziczą jego trzej synowie: Heinrich, Hans i Bernhard. W 1516 roku wieś kupuje rodzina von Debschütz. Po śmierci Heinricha von Debschütz w 1545 roku wieś otrzymał jego syn, Hans Debschütz, zmarły w 1589 roku, założyciel linii rodu z Baworowej. Po jego śmierci część Górną otrzymał syn jego Jonas(*1560-+1657), a Dolną syn Melchior(*1562-+1639). Melchior von Debschütz z małżeństwa z Sabine von Eberhard miał ośmiu synów. Najstarszy Joachim(*1591-+1657) otrzymał część Górną, młodszy Melchior auf Schadewalde(ze Smolnik)(*1592-+1668) otrzymał część Dolną. Część Dolną w 1666 roku otrzymał czwarty syn Joachim Ernst(*1638-+1672), który dokupił część Górną. Joachim Ernst von Debschütz miał syna Ernsta Conrada(+1673), na którym wymarła linia z Baworowej rodu von Debschütz. Część Górna od 1717 roku należała do Antona Gottlieba von Kirchhof. Anton Gottlieb(+1750) pochodził z bogatej kupieckiej rodziny działającej w Lubaniu. Dnia 03.08.1727 roku otrzymałod cesarza szlachectwo z predykatem von Grünkirch. Ożenił się z panną von Uechtritz z gałęzi Kleinneundorf. W 1748 roku sprzedał majątek. Od 1770 roku dobra należą do Johanna Georga von Hohberg, który w 1787 roku scala dobra w jeden majątek. W latach 1800-1830 właścicielem majątku jest Hans von Bissing, później jego syn Adolf baron von Bissing(*1800-+1880). Od 04.05.1880 dobra dziedziczy jego córka Marie Auguste baronowa von Haugwitz(*1842-+1915). Kolejnym właścicielem jest syn, Wilhelm von Haugwitz z Wleńskiego Gródka. W tym czasie majątek jest dzierżawiony- część Górna przez Karla von Haugwitz, część Dolna przez Franza Dittmar. Dolna część należała do rodzin: von Tschirnhaus, von Link und Hüstbach, von Eben, von Salza, von Felsenstein, Glafey. W maju 2017 roku rozpoczęto odbudowę pałacu. Do końca tego roku będą wylane stropy we wszystkich pomieszczeniach. Pozostałe prace, w tym odbudowa budynków gospodarczych z odtworzeniem podwórza kontynuowane będą w latach następnych. Na całość przeznaczono około 38 mln złotych.

 

 

PAŁAC

Około 1800 roku wybudowano pałac w stylu klasycystycznym, przebudowany w 2 połowie XIX wieku. Budynek zbudowany na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, kryty dachem mansardowym, częściowo podpiwniczony. Po wojnie pałac zaadoptowany na biura PGR. Obecnie własność prywatna, ruina.